مقایسه تاثیر یک نیمه با زمان کامل مسابقه فوتبال بر تغییرات فاکتورهای ایمنی مخاطی فوتبالیست های مرد

فعالیت های بدنی سنگین و استرس های روانی موجب سرکوب عملکرد سیستم ایمنی مخاطی ورزشکاران می گردد، از آنجائیکه تضعیف این سیستم، توانایی ورزشکار را برای تمرین و مسابقه تحت تاثیر قرار می دهد، لذا این مطالعه به منظور مقایسه پاسخ های ایمنی مخاطی فوتبالیست های مرد در یک نیمه با زمان کامل یک مسابقه فوتبال انجام شد.
این مطالعه نیمه تجربی بر روی 22 فوتبالیست مرد با میانگین سن 2±21 سال، شاخص توده بدنی1/2±6/24 کیلوگرم/ متر مربع، حداکثر اکسیژن مصرفی3/3±1/51 (میلی لیتر/کیلوگرم/دقیقه) از 2 تیم لیگ دسته دوم فوتبال ایران، انجام شد. از کلیه افراد در 3 مرحله زمانی، قبل، بین دو نیمه و بلافاصله پس از پایان مسابقه فوتبال، 4 میلی لیتر نمونه بزاقی به صورت غیر تهاجمی در طی 4 دقیقه جمع آوری گردید و تغییرات پارامترهای ایمنی بین دو نیمه و زمان کامل مورد مقایسه قرار گرفت.
بین شاخص های IgA، اسمولالیته بزاقی، کورتیزول، مقدار جریان بزاقی و نسبت IgA به اسمولالیته بزاقی بین دو نیمه و زمان کامل مسابقه تفاوت معنی داری وجود داشت (05/0>p). بعبارت دیگر از زمان شروع مسابقه تا پایان مسابقه، افزایش معنی داری در مقادیر اسمولالیته (47/87 به 106 میلی اسمول در کیلوگرم) و کورتیزول بزاقی (31/3 به 83/3 نانوگرم در میلی لیتر) و کاهش معنی داری در مقدار جریان بزاق (52/459 به 43/376 میکرولیتر در دقیقه)، غلظت IgA (65/199 به 68/170 میکروگرم در میلی لیتر) (000/0=p) و نسبت IgA به اسمولالیته (28/2 به 61/1 میکروگرم در میلی اسمول) (002/0=p) مشاهده شد، اما تفاوت معنی داری در میزان الکترولیت بزاقی (19/40 به 90/39 میکرو اسمول در دقیقه) مشاهده نشد.
با توجه یافته های این تحقیق می توان ادعا کرد که عامل زمان می تواند تاثیرات نامطلوبی بر عملکرد ایمنی مخاطی داشته باشد و فوتبالیستها بایستی نسبت به ریکاوری بین دو نیمه و بعد از مسابقه فوتبال توجه کافی داشته باشند.