رخساره هاوعناصر ساختاری رودخانه زاینده رود در منطقه ورزنه(قورتان- ورزنه)

نهشته های آبرفتی حاشیه رودخانه زاینده رود با ضخامت 3-4 متر در محدوده قورتان – ورزنه،را نهشته های به طرف بالا ریز شونده گراولی، ماسه ای و گلی تشکیل می دهند.این نهشته ها شامل ده رخساره رسوبی گراول ماتریکس پشتیبان (Gmm)، گراول دانه پشتیبان (Gcm،Gci)، گراول دانه پشتیبان با لایه بندی افقی (Gh)، گراول با لایه بندی مسطح (Gp)، گراول با لایه بندی عدسی (Gt)، ماسه با لایه بندی عدسی (St) ماسه با لایه بندی مورب مسطح (Sp)، گل توده ای قرمز (Fm) و گل لامینه ایی با میان لایه های ماسه ایی (Fl)است.
هشت عنصر ساختاری کانال (CH)، نهشته های جریانی گراویته ای (SG)، خاکریز (LV)، کروس های پهن یا کانال های متروکه CS، FF(CH)))،اشکال بستر ماسه ای (SB)، صفحات ماسه ایی لامینه ای (LS) و رسوبات رشدی جانبی (LA) در بر گیرنده این رخساره ها هستند.
رخساره ها و ساختارهای رسوبی اکثرادر یک سیستم رودخانه ای ماندری در شرایط آب و هوای خشک تا نیمه خشک ته نشین شده اند. وجود نهشته های مخروط افکنه در بخش پایینی توالی رسوبی بیانگر فعالیت رسوبگذاری دو فرآیند رسوبگذاری رودخانه ای-مخروط افکنه ای در این منطقه است.