ترکیب هیات مدیره و هزینه های نمایندگی

بسیاری از پژوهش های انجام شده در خصوص بررسی اثربخشی هیات مدیره در اداره شرکت ها و تعیین خط مشی های مدیریتی، بر مفروضات تئوری نمایندگی استوار است، و تاکنون، تلاش های محدودی به منظور بررسی مفروضات سایر تئوری های سازمانی نظیر تئوری مباشرت، به ویژه در ایران، صورت گرفته است.
از این رو، در پژوهش حاضر، تاثیر ترکیب هیات مدیره بر هزینه های نمایندگی از دیدگاه تئوری مباشرت مورد بحث و بررسی قرار گرفته است. نمونه مورد بررسی شامل 80 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سال های 1380 الی 1388، و روش آماری مورد استفاده، مدل رگرسیون داده های ترکیبی است. نتایج حاصل از پژوهش بیانگر این است که درصد اعضای موظف هیات مدیره تاثیر معناداری بر هزینه های نمایندگی ندارد. با این وجود، علامت ضریب متغیر درصد اعضای موظف هیات مدیره در برآورد مدل های پژوهش، به صورت بالقوه مفروضات تئوری مباشرت و تاکید بر نقش مشاوره اعضای هیات مدیره را مورد تایید قرار می دهد. به بیان دیگر، می توان اعضای موظف هیات مدیره و نقش مشاوره هیات مدیره را به عنوان یک ابزار بالقوه در جهت بهبود عملکرد و تعدیل تعارضات نمایندگی مورد توجه قرار داد.