چشمه های آب معدنی و گستره فضایی آن در ایران

سالانه در جهان میلیونها انسان برای مقاصد درمانی و به عنوان توریست به نواحی مختلف جهان مسافرت می نمایند. اکوتوریسم یکی از مهمترین جنبه های توریستی در جهان ماشین زده و انسانهای خسته از زندگی ماشینی می باشد. چشمه های معدنی در میان سایر پدیده های طبیعی علاوه بر جنبه های زیبا شناختی که در محیط های کوهستانی با داشتن مناظر چشم نواز ایجاد می نمایند، از خاصیت درمانی و شفابخش بودن نیز برخوردار می باشند. در ایران استفاده و بهره گیری از جنبه های درمانی چشمه های معدنی بطور سنتی در حد محدودی از گذشته های دور مورد توجه بوده است. اینک باتوجه به اثبات علمی کاربردهای درمانی اینگونه چشمه ها از یکسو و وجود صدها چشمه آب گرم معدنی در گستره جغرافیایی ایران از سوی دیگر، می توان با برنامه ریزی و مدیریت کارآمد در چارچوب صنعت توریسم علاوه بر اهداف گذران اوقات فراغت با بهره گیری از کاربردهای بهداشتی - درمانی چشمه های معدنی بر کارکردهای آن افزود. استانهای اردبیل، خراسان، آذربایجان شرقی، کردستان، گیلان، مازندران و تهران در دامنه های رشته کوه های البرز و زاگرس مهمترین کانونهای چشمه های معدنی ایران بشمار می آیند، که متاسفانه به دلیل ضعف زیرساختهای مورد نیاز و مدیریت ناکارآمد تاکنون از این پتانسیل ها به نحوه شایسته ای در جلب توریسم، گذران اوقات فراغت و بهره گیری از خواص درمانی آن استفاده بهینه نشده است. این گزارش ضمن معرفی توزیع جغرافیایی، ترکیبات شیمیایی و اثرات درمانی چشمه های معدنی ایران و بیان چالش های موجود، به پی جویی راهبردهای مناسب در بهره گیری هر چه بهتر و بیشتر از آنها پرداخته است.