ارتباط تجاری، فرهنگی سواحل شمالی و جنوبی خلیج فارس در دوره اشکانی و ساسانی: بر اساس مطالعه سفالهای به دست آمده از فصل نخست بررسی و شناسایی جزیره ی قشم

فصل نخست بررسی و شناسایی باستان شناختی جزیره ی قشم در زمستان 1384 انجام شد که طی این بررسی 9 محوطه مربوط به دوره ی اشکانی و ساسانی شناسایی شد.
مطالعه سفالهای سطحی به دست آمده از محوطه های اشکانی و ساسانی قشم نشان دهنده ارتباط فرهنگی و تجاری بین این محوطه ها با محوطه های همزمان در سواحل جنوبی خلیج فارس و دیگر نواحی است. برای مثال گونه ی لعاب دار اشکانی و ساسانی که از محوطه های قشم به دست آمده شباهت زیادی با گونه ی لعابدار محوطه های خوزستان، سواحل شمالی و جنوبی خلیج فارس از جمله اددور، کوش و ملیحا در امارات، سوهار در عمان، فیلکه در کویت و قلات در بحرین دارند.
سفال منقوش دوره ی اشکانی نیز شباهتهای نزدیکی با سفال منقوش یک رنگ و دو رنگ جنوب شرق ایران، سواحل عمان و جنوب خلیج فارس به خصوص اددور، ملیحا و تل ابراک دارد.
گونه شاخص دیگر، سفال معروف به قرمز صیقلی هندی (Indian Red Polish Ware) است که استفاده از آنها از اواسط دوره اشکانی تا سده های اولیه اسلام در سواحل شمالی و جنوبی خلیج فارس رایج شد. این گونه به طور گسترده در منطقه ای در هند (گجرات) و سند تولید شده و به مناطق مختلف سواحل خلیج فارس صادر می شده است.
سفال سیاه و خشن با نوارهای برجسته ی تزئینی به دست آمده از محوطه های قشم مشابه به سفالهای سیاه و خشن حوزه جنوبی خلیج فارس است که از محوطه هایی همچون اددور، جزایر ابوظبی در امارات متحده عربی نیز گزارش شده است.
سفال ساده و معمولی اشکانی و ساسانی محوطه های قشم نیز شباهتهایی با سفالهای شناخته شده این دوران در سواحل شمالی و جنوبی خلیج فارس دارد.