مقایسه شیوع انواع اختلال های روانی در افراد وابسته و غیر وابسته به مواد ساکن شهر همدان

پژوهش ها حاکی از آنند که ارتباط تنگاتنگی بین وابستگی به مواد و اختلال های روانی وجود دارد عده کثیری از کسانی که سوء مصرف مرتب مواد دارند همزمان تشخیص اختلالات روانپزشکی را نیز دریافت می نمایند و بالعکس. شیوع بالای هم ابتلایی (comorbidity) سوء مصرف مواد و اختلال های روانی در چندین پژوهش در کشورهای محدودی گزارش گردیده است، از آنجا که مؤلفه های فرهنگی متفاوت تعمیم نتایج را تحت تاثیر قرار می دهد و با توجه به پژوهش های اندک در ایران این مطالعه با هدف بررسی مقایسه ای میزان انواع اختلال های روانی در افراد وابسته و غیر وابسته به مواد در شهر همدان در سال 1387 انجام گرفت.
با بهره گیری از طرح مورد شاهدی تعداد 106 معتاد به مواد مخدر مراجعه کننده به مرکز خود معرف سازمان بهزیستی همدان با دامنه سنی 51 18 سال، با همین تعداد افراد غیر معتاد که از نظر ویژگی های دموگرافیک با یکدیگر همسان شده بودند، مورد مقایسه قرار گرفتند. جهت تشخیص وابستگی به مواد از ملاکهای DSM-IV-TR و برای ارزیابی میزان نشانه های مربوط به اختلال های روانی از مصاحبه ساخت دار و آزمون SCL-90-R اعتبار یابی شده ایران استفاده گردید. هم چنین برای سنجش فرضیه های پژوهش از روش های آماری ضریب همبستگی پیرسون و آزمون تی به فراخور سطح سنجش داده ها استفاده شد.
میزان و شدت انواع نشانه های اختلال های روانی در ابعاد 9 گانه پژوهش یعنی ترس های مرضی، اضطراب، شکایات جسمانی، روان پریشی، افسردگی، افکار پارانوییدی، پرخاشگری، حساسیت در روابط متقابل و وسواس فکری عملی معتادان به طور معنی داری بیشتر از افراد عادی بوده است. در سه بعد افسردگی، افکار پارانوییدی و حساسیت در روابط متقابل شدت اختلال بیشتر از سایر ابعاد دیده شد. در مجموع با در نظر گرفتن نقطه برش 1 برای GSI، 5/63 درصد از معتادان مشکوک به اختلال روانی بوده اند، در حالی که رقم فوق برای جمعیت عادی 8/28 درصد بوده است. بین نوع ماده مخدر مصرفی و نیز مصرف مواد مخدر در سنین پایین تر و شدت اختلال روانی ارتباط معنی دار دیده شد.
نتیجه نهایی: بسیاری از معتادان به مواد مخدر از اختلال ها و آشفتگی های روانی همزمان رنج می برند. وجود اختلال های روانی شدیدتر در جوانان معتاد لزوم ارایه خدمات روانپزشکی و روانشناسی همه جانبه را به این قشر ضروری می نماید.