تعیین اثرات کربوهیدرات های غیر نشاسته ای (بتاگلوکان) جو بدون پوشینه بر مقدار انرژی قابل متابولیسم و ویسکوزیته فضولات در خروس های بالغ سالم و سکوم برداری شده
نویسنده:
چکیده:
برای تعیین اثرات کربوهیدرات های غیر نشاسته ای (بتاگلوکان) جو بدون پوشینه بر مقدار انرژی متابولیسمی و ویسکوزیته 20 رقم جو بدون پوشینه آزمایشی با 44 قطعه خروس بالغ (سالم و سکوم برداری شده) نژاد رد آیلندرد در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تکرار آزمایشی صورت گرفت. نتایج آزمایش نشان داد مقدار ویسکوزیته ارقام جو بدون پوشینه و فضولات آنها اختلاف معنی داری داشتند (05/0> P). به طوری که کمترین ویسکوزیته مربوط به رقم شماره 20 جو بدون پوشینه (5cps 63/1) و بیشترین آن مربوط به رقم 6 (505cps/2) بود و بیشترین ویسکوزیته فضولات مربوط به رقم 4 (215cps/14) و کمترین آن مربوط به رقم 1 (23cps/4) بود. میانگین انرژی قابل متابولیسم ظاهری و حقیقی و تصحیح شده برای ازت ارقام جو بدون پوشینه به ترتیب 8/2879، 8/2879، 3/2993 و 3/2993 کیلو کالری بر کیلوگرم بود، که رقم 2 جو بدون پوشینه دارای کمترین (5/2481، 5/2481، 5/2613، 4/2613 کیلو کالری بر کیلوگرم) و رقم 15 دارای بیشترین (2/3341، 2/3341، 1/3441 و 3441 کیلو کالری برکیلوگرم) مقدار انرژی قابل متابولیسم بود که بین ارقام اختلاف آماری وجود داشت (05/0> P). نتایج حاصل از تغذیه خروس های سالم و سکوم برداری شده با جو بدون پوشینه نشان داد که از لحاظ مقدار بتا-گلوکان مصرفی اختلاف معنی دار بین آنها وجود نداشت ولی از لحاظ مقدار ویسکوزیته دفعی دارای اختلاف بودند (05/0> P). خروس های سالم انرژی متابولیسمی بیشتر و ویسکوزیته دفعی کمتری را نسبت به خروس های سکوم برداری شده برای جو بدون پوشینه نشان دادند. انرژی قابل متابولیسم جو بدون پوشینه، گندم و جو معمولی از لحاظ آماری اختلاف معنی دار داشتند(05/0> P). جو بدون پوشینه دارای بیشترین و جو معمولی (با پوشینه) کمترین ویسکوزیته فضولات نسبت به گندم داشتند. هم چنین جو بدون پوشینه و معمولی انرژی قابل متابولیسم کمتری نسبت به گندم داشتند. با توجه به نتایج حاصل از آزمایش، این امکان وجود دارد که از جو بدون پوشینه تولید شده در داخل کشور در تغذیه طیور استفاده گردد و هم چنین از لحاظ اصلاح یا به نژادی مورد بررسی بیشتر قرار گیرد.
کلیدواژگان:
زبان:
فارسی
در صفحه:
8
لینک کوتاه:
https://www.magiran.com/p900152
دانلود و مطالعه متن این مقاله با یکی از روشهای زیر امکان پذیر است:
اشتراک شخصی
با ثبت ایمیلتان و پرداخت حق اشتراک سالانه به مبلغ 1,390,000ريال، بلافاصله متن این مقاله را دریافت کنید.اعتبار دانلود 70 مقاله نیز در حساب کاربری شما لحاظ خواهد شد.
پرداخت حق اشتراک به معنای پذیرش "شرایط خدمات" پایگاه مگیران از سوی شماست.
اگر عضو مگیران هستید:
اگر مقاله ای از شما در مگیران نمایه شده، برای استفاده از اعتبار اهدایی سامانه نویسندگان با ایمیل منتشرشده ثبت نام کنید. ثبت نام
اشتراک سازمانی
به کتابخانه دانشگاه یا محل کار خود پیشنهاد کنید تا اشتراک سازمانی این پایگاه را برای دسترسی نامحدود همه کاربران به متن مطالب تهیه نمایند!
توجه!
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.
In order to view content subscription is required
Personal subscription
Subscribe magiran.com for 70 € euros via PayPal and download 70 articles during a year.
Organization subscription
Please contact us to subscribe your university or library for unlimited access!