تمایز سلول های خون بند ناف به سلول های پیش ساز اریتروئیدی در محیط نیمه جامد و در حضور اینترلوکین 3، اینترلوکین 6، فاکتور سلول بنیادی و اریتروپویتین

مطالعه اریتروپوئز نیاز به توسعه روش های کشت سلول های پیش ساز اریتروئیدی با استفاده از توان سلول های بنیادی، برای تمایز به رده های مختلف سلول های خونی دارد. در این مطالعه، تمایز سلول های بنیادی خون بند ناف به سلول های پیش ساز اریتروئیدی در یک محیط کشت نیمه جامد انجام شد.
سلول های تک هسته ای از خون بند ناف استخراج شده و در محیط کشت مایع حاوی فاکتورهای تمایز دهنده اریتروئیدی کشت شدند (مرحله اول کشت). سلول های غیر چسبنده در محیط نیمه جامد حاوی فاکتورهای رشد سلول بنیادی، اینترلوکین 3، اینترلوکین 6، اریتروپویتین کشت شدند (مرحله دوم کشت). پس از گذشت یک هفته، کلونی های اریتروئیدی ظاهر شده از محیط کشت نیمه جامد برداشته شدند. برای تعیین هویت سلول های تمایز یافته، تجزیه و تحلیل فلوسیتومتری برای سنجش CD235a و CD36، ارزیابی سیتولوژی توسط رنگ آمیزی گیمسا و بررسی بیان ژن های GATA-1، EKLF و آلفا-گلوبین توسط RT-PCR انجام گرفت.
تجزیه و تحلیل فلوسیتومتری نشان داد که تمایز یافته، شاخص های سلولی ویژه اریتروئیدی CD36 و CD235a را به ترتیب در حد 3/94 درصد و 5/95 درصد دارا هستند. ریخت شناسی این سلول ها در گستره های رنگ آمیزی شده با رنگ گیمسا، طیف سلول های پیش ساز اریتروئیدی از پرواریتروبلاست تا ارتوکروماتیک اریتروبلاست را اثبات نمود. نتایج RT-PCR تایید نمود که سلول های تمایز یافته پیش سازهای رده اریتروئیدی هستند و ژن های GATA-1، EKLF و آلفا گلوبین را بیان می کنند.
سلول های بنیادی خون بند ناف قابلیت بالایی برای تمایز به سلول های پیش سازهای اریتروییدی با روش شرح داده شده دارند که می توان از آن برای مطالعات آزمایشگاهی بهره گرفت.