افزایش کارایی سلول های دندریتیک اجزای پروتئینی در مقایسه با عصاره تام لیستریامونوسایتوژنز در ایمونوتراپی مدل تجربی تومور

استفاده از سلول های دندریتیک بارگذاری شده با آنتی ژن های توموری در جایگاه یک اقدام درمانی برای مقابله با تومورها پیشنهادشده است. به منظور افزایش کارایی سلول های دندریتیک از عواملی گوناگون، نظیر لیگاند مولکول های TLR و فراورده های باکتریایی استفاده می شود. در این مطالعه از عصاره تام و اجزای پروتئینی باکتری لیستریا مونوسایتوژنز برای القای بلوغ سلول های دندریتیک استفاده شده است.
سلول های مغز استخوان موش Balb/c به مدت 5 روز در حضور IL-4 وGM-CSF کشت داده شدند. در روز پنجم به سلول های دندریتیک نابالغ، لیزات توموری و سپس اجزای پروتئینی یا عصاره تام باکتری لیستریا مونوسیایتوژنز اضافه شد. به منظور بررسی میزان بلوغ، بیان مولکول های CD80، CD86 و MHC-II، روی سلول ها در روز هفتم بررسی شد؛ پس از القای تومور در موش ها با استفاده از رده سلولی WEHI-164، 106 سلول دندریتیک بالغ به صورت زیر جلدی به آنها تزریق شد. رشد تومور، میزان بقاء و قدرت کشندگی سلول های طحالی در گروه های مورد مطالعه بررسی گردید.
در موش های واکسینه شده با سلول های دندریتیکی که با اجزای پروتئینی بالغ شده بودند، تاخیر در رشد تومور و بقای بیشتر مشاهده شد؛ همچنین در این موش ها فعالیت کشندگی سلول های طحالی در مقایسه با مابقی گروه ها بالاتر بود. در تمامی گروه های دریافت کننده سلول های دندریتیک بالغ شده با عصاره تام و اجزای پروتئینی نسبت به گروه کنترل، افزایش فعالیت سیتوتوکسیسیتی و تاخیر در رشد تومور مشاهده شد.
اجزای پروتئینی باکتری لیستریا در مقایسه با عصاره تام، توانایی بالاتری برای افزایش کارایی سلول های دندریتیک در ایمونو تراپی مدل موشی تومور دارند.