بررسی اثربخشی گروه درمانی شناختی- رفتاری بر پرخوری عصبی در زنان مراجعه کننده به انجمن پرخوری اهواز

امروزه مشخص کردن علت پرخوری مشکل است و به نظر می رسد که این اختلال از همبستگی چندین علت به وجود می آید و درمان باید مسائل جسمانی، مشکلات رفتاری و مسائل روانشناختی را مد نظر قرار دهد. هدف از انجام این پژوهش بررسی اثربخشی روان درمانی گروهی به روش شناختی- رفتاری بر کاهش علائم پرخوری عصبی در زنان مراجعه کننده به انجمن پرخوری در شهر اهواز است.
این پژوهش بر روی 30 بیمار مبتلا به پرخوری که از گروه های انجمن پرخوری (OA) انتخاب شده بودند، اجرا گردید. روش نمونه گیری در دسترس بود. پس از انتخاب نمونه با استفاده از پرسشنامه پرخوری و مصاحبه بالینی، افراد به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار داده شدند. گروه آزمایش به مدت 6 هفته در جلسات گروه درمانی شناختی- رفتاری شرکت کردند. فرض پژوهش بر این بود که این شیوه درمانی باعث کاهش علائم پرخوری گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل می شود. شرکت کنندگان در این پژوهش قبل و بعد از اجرای مداخله به کمک پرسشنامه پرخوری مورد بررسی قرار گرفتند. همچنین، برای تحلیل داده ها از SPSS نسخه شانزدهم استفاده شد.
نتایج حاصل از تحلیل کوواریانس نشان داد که درمان شناختی- رفتاری گروهی باعث کاهش معنی داری در علائم پرخوری گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل (001/0P< و16/107 F=) گردید.
نتایج این پژوهش نشان داد که درمان شناختی- رفتاری بر کاهش علائم پرخوری مؤثر است و بنابراین استفاده از این روش به درمانگران توصیه می شود.