فراوانی اقدام به خودکشی در مراجعین به مراکز درمانی استان گلستان (87-1383)

خودکشی یکی از علل مهم مرگ در گروه سنی 44-15 سال در سراسر جهان است. این مطالعه به منظور تعیین فراوانی اقدام به خودکشی در استان گلستان طی سال های 87-83 انجام شد.
این مطالعه توصیفی تحلیلی روی 4977 نفر از مراجعین به مراکز اورژانس بیمارستان های استان گلستان با اقدام به خودکشی طی سال های 87-1383 انجام شد. ابزار گردآوری داده ها فرم ثبت اطلاعات در مراجعین با تشخیص اقدام به خودکشی بود که از طرف دانشگاه علوم پزشکی گلستان در اختیار مراکز درمانی قرار گرفته بود. داده ها از طریق نرم افزار آماری SPSS-18 و از طریق آمار توصیفی و آزمون کای اسکوئر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
میانگین و انحراف معیار سنی افراد 59/7±91/22 سال بود. نسبت جنسی زن به مرد 62/1تعیین شد. 6/55درصد مجرد و 2/45درصد متاهل بودند. 62درصد در شهر، 8/37درصد در روستا و 2/0درصد در زندان ساکن بودند. سطح تحصیلات اکثر مراجعین زیردیپلم (4/61 درصد) و دیپلم (1/27 درصد) بود. 44 درصد موارد خودکشی در زنان خانه دار مشاهده شد. ابزار خودکشی در 1/90 درصد استفاده از داروها بود. اقدام به خودکشی در 2 درصد به فوت منجر شد. همچنین 9/0درصد برای ادامه درمان به مراکز تخصصی تر ارجاع شدند. بین وضعیت تاهل (P<0.036) و سطح تحصیلات (P<0.001) در افراد اقدام کننده به خودکشی، رابطه آماری معنی داری یافت شد. به طوری که میزان موارد خودکشی در افراد مجرد و در افراد با تحصیلات پایین بیشتر بود.
نتایج این مطالعه نشان داد که اقدام به خودکشی در بین افراد جوان، مجرد، با جنسیت زن و دارای سطح تحصیلات پایین فراوانی بیشتری دارد.