آثار درخت بلوط ایرانی (Quercus brantii Lindl.) بر برخی خصوصیات خاک در منطقه جنگلی یاسوج

درختان جنگلی در نتیجه عوامل مختلفی بر خاک زیر سایه انداز خود تاثیرگذار هستند. مطالعه ارتباط میان درختان و خاک یکی از عوامل اساسی در مدیریت و آمایش جنگل هاست. اکوسیستم جنگلی زاگرس یکی از مهم ترین اکوسیستم های جنگلی در حال تخریب در ایران است. بلوط ایرانی (Quercus brantii) مهم ترین گونه درختی این جنگل هاست. این مطالعه به منظور بررسی اثر درخت بلوط بر برخی خصوصیات فیزیکی و شیمیایی خاک سایه انداز در سه منطقه جنگلی اطراف یاسوج صورت گرفت. این تحقیق با استفاده از یک طرح فاکتوریل 2×3×3 (3 عمق، 3 منطقه و 2 فاصله) و در قالب طرح کاملا تصادفی در 4 تکرار انجام شد. نمونه های خاک از 3 عمق20-0، 40-20 و 60-40 سانتی متری در زیر و خارج سایه انداز برداشته شد. بر اساس نتایج به دست آمده درخت بلوط در اکثر موارد موجب افزایش معنی دار کربن آلی، نیتروژن کل، فسفر قابل جذب، پتاسیم تبادلی، هدایت الکتریکی، آهن، منگنز و روی گردیده و بر میزان pH، کربنات کلسیم معادل و مس کاهش معنی داری داشته است. براساس این نتایج تاج پوشش این درخت بر بافت خاک اثر معنی داری نداشته است. با توجه به آثار ذکر شده مشخص می شود که حضور این درختان عامل مهمی در تغییر خصوصیات خاک این جنگل ها بوده است.