رابطه معنای زندگی با سلامت عمومی کارکنان دانشگاه بیرجند در سال 90-1389

امروزه بررسی ارتباط معنویت با سلامت عمومی مورد توجه روانشناسان قرار گرفته است. هدف از این پژوهش، ارزیابی رابطه معنا در زندگی با سلامت عمومی بر اساس نظریه معنادرمانی Frankle بود.
روش تحقیق: در این مطالعه توصیفی، از میان 404 نفر از کارکنان دانشگاه بیرجند، 240 نفر به روش نمونه گیری خوشه ایو به صورت تصادفی انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه های هدف در زندگی (PIL) و سلامت عمومی (GHQ) بود. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS (ویرایش 11) و آزمون ضریب همبستگی اسپیرمن و ANOVA، در سطح معنی داری 05/0>P تجزیه و تحلیل شدند.
میانگین نمره هدف در زندگی و سلامت عمومی به ترتیب 94/10±13/78 و 59/9±88/45 بود. ارتباط معنی داری بین نمره هدف در زندگی با سلامت عمومی و مؤلفه های آن شامل علائم جسمانی، علائم اضطرابی و اختلال خواب، کارکرد اجتماعی و علائم افسردگی مشاهده شد (001/0>P). بیشترین ضریب همبستگی میان هدف در زندگی با علائم افسردگی (53/0=r) مشاهده شد. بین نمره هدف در زندگی با جنسیت، میزان تحصیلات، سن، وضعیت تاهل و نوع استخدام کارکنان رابطه معنی داری وجود نداشت.
داشتن هدف در زندگی تضمین کننده سلامت عمومی افراد و کارکرد سالم جامعه می باشد. وجود بیشترین رابطه بین هدف در زندگی با کاهش علائم افسردگی، اهمیت نیاز به هدف را تاکید می نماید و از عواملی مانند جنسیت، میزان تحصیلات، سن، وضعیت تاهل و یا نوع استخدام، تاثیر نمی پذیرد.