تولید آنتی بادی پلی کلونال شتری علیه گیرنده 2 فاکتور رشد سلول های آندوتلیال عروق و بررسی عملکرد آن

بخشی از آنتی بادی های شتر فاقد زنجیره سبک هستند و ناحیه اتصال به آنتی ژن در این نوع از آنتی بادی ها تنها دارای یک دومین می باشد. یکی از پروتئین های درگیر در آنژیوژنز گیرنده 2 فاکتور رشد سلول های آندوتلیال عروق (VEGFR-2) است که در تومورهای مختلف افزایش دارد و بررسی آن در سطح سلول ها با آنتی بادی در تحقیقات انجام می گیرد.

دو شتر نر توسط آنتی ژن VEGFR-2 ایمن شدند. برای بررسی ایمن شدن شترها تست الایزا انجام گرفت. آنتی بادی-های شتری توسط ستون های کروماتوگرافی پروتئین A و G تخلیص گردیدند. از آنتی بادی های پلی کلونال جدا شده در تست الایزا بر پایه سلول (Cell-based ELISA) جهت بررسی میزان بیان پروتئین VEGFR-2 در سطح سلول های 293/KDR، HUVECs و A431 مورد استفاده قرار گرفت.

در تست الایزا، سرم شترها تا رقت 12800/1 پاسخ دادند. آنتی بادی های تک زنجیره ای توسط ستون های افینیتی کروماتوگرافی جدا شدند و در SDS-PAGE تایید شدند. در تست الایزا بر پایه سلول (Cell-based ELISA)، سلول 293/KDR نسبت به سلول HUVECs جذب نوری بالاتری داشت و در مقابل سلول A431 جذب نوری کمتری را نشان داد که دلیل آن عدم حضور VEGFR-2 در سطح این سلول می باشد.

آنتی بادی پلی کلونال تک زنجیره ای می تواند در طراحی کیت الایزا برای تشخیص شکل محلول این پروتئین، استفاده در فلوسیتومتری برای تشخیص سلول های بیان کننده این گیرنده، انجام وسترن بلاتینگ و ایمنوهیستوشیمی بر روی بافت ها استفاده شود.