اثر کانال راهنمای عصب در ترمیم عصب سیاتیک در موش صحرایی بالغ

ضایعات اعصاب محیطی یکی از دغدغه های جراحان اعصاب بوده و شیوه های مختلفی برای ترمیم بکار گرفته شده است. این مطالعه، poled polyvinelidene fluoride (PVDF) tube را همراه با فاکتور رشد و ژل کلاژن بعنوان یک جایگزین پیوند اتوگرافت بررسی می کند.

در این مطالعه تجربی، عصب سیاتیک چپ 50 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار مورد جراحی و بطور تصادفی به 5 گروه تقسیم شدند. درگروه اپی نوریال، دو انتهای عصب قطع شده به همدیگر سوچور شد. در گروه اتوگرافت یک سانتی متر از عصب سیاتیک قطع و بعد از 180 درجه چرخش به دو انتهای عصب سوچور زده شد. در گروه کانال راهنمای عصب، لوله PVDF همراه با فاکتور رشد عصب و ژل کلاژن به دو انتهای عصب سوچور زده شد. درگروه اکسوتومی دو انتهای عصب لای عضلات پنهان گردید و در گروه شم، عمل جراحی با لمس عصب سیاتیک تکمیل گردید. دو ماه بعد از جراحی، نورونهای قطعات L4-L6 نخاع به شیوه های بافت شناسی، ایمونوهیستوشیمی و ردیابی مورد مطالعه قرار گرفت. داده ها با استفاده از تست آماری آنالیز واریانس یک طرفه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

میانگین نورونهای بکس مثبت و نورونهای نشاندار شده با DiI به ترتیب در گروه آکسوتومی و شم نسبت به سایر گروه ها افزایش معنی دار آماری (p<0.05) و میانگین نورونهای نشاندار درگروه اپی نوریال نسبت به گروه های اتوگرافت و کانال راهنمای عصب، افزایش معنی دار آماری (P<0.05)نشان داد. تفاوت معنی دار آماری در مقایسه میانگین نورونهای نشاندار شده بین گروه اتوگرافت و کانال راهنمای عصب مشاهده نگردید. مقایسه میانگین نورونها در سمت چپ نسبت به سمت راست کاهش آماری معنی داری (p<0.01) را نشان دادند.

کانال راهنمای عصب همراه با درمانهای دیگر محیط مناسبی را برای رشد اکسون فراهم می کند و می توان آن را بعنوان یک جایگرین برای پیوند اتوگرافت در نظر گرفت.