اثر فتورفرکتیو کراتکتومی (PRK) در اصلاح هیپروپی بالاتر از 3 دیوپتر بعد از یک سال

فتورفرکتیو کراتکتومی (Photorefractive keratectomy یا PRK) یک روش مناسب در اصلاح میوپی خفیف، متوسط، شدید و آستیگماتیسم است. به دلیل گزارش چندین مورد عوارض تهدیدکننده ی بینایی، اثربخشی PRK هیپروپیک کمتر از PRK میوپیک شناخته شده است. این مطالعه با هدف بررسی تغییرات انکساری بعد از PRK برای اصلاح هیپروپی بالاتر از 3 دیوپتر و وضعیت انکساری و تغییرات آستیگماتیسم همراه آن طراحی شد.

در این مطالعه ی مداخله ای 30 چشم با عیب انکساری کروی 3+ تا 11+ دیوپتر و آستیگماتیسم صفر تا 75/4- دیوپتر بررسی شدند. تمام بیماران تحت لیزر اگزایمر با دستگاه تکنولاس 217z قرار گرفتند و12 ماه بعد معادل اسفریک (SE) و رفرکشن و دید اصلاح نشده (UCVA) و بهترین دید اصلاح شده (BCVA) و وضعیت قرنیه ثبت گردید و با مقادیر قبل از عمل مقایسه شد.

متوسط عیب انکساری کروی بعد از عمل 1+ (از 2- تا 5+) دیوپتر و متوسط آستیگماتیسم 95/0- (از 25/0- تا 2-) دیوپتر و میانگین SE 55/0 دیوپتر گردید. BCVA در 4/83 درصد بی تغییر ماند یا بهتر شد (Log MARقبل از عمل 10/0 و Log MAR بعد از عمل 11/0 بود) اما 5 چشم (6/16 درصد) یک یا دو خط افت کرد. در 6/46 درصد رفرکشن در محدوده ی 1± دیوپتر و در 80 درصد در محدوده ی 2± دیوپتر از مقدار هدف بود. 18 چشم (66 درصد) کدورت در حد 5/0 یا صفر و یک چشم کدورت درجه ی 3 داشتند و هیچ کدام کدورت درجه 4 نداشتند.

اگرچه PRK در درمان هیپروپیک می تواند در تعدادی از بیماران باعث بهبود وضعیت انکساری شود ولی به دلیل قابلیت پیش بینی ضعیف نتایج در هیپروپی بالا به خصوص در همراهی با آستیگماتیسم توصیه نمی شود.