مقایسه تاثیر درمان جراحی پریودنتال و درمان معمول پریودنتال بر تغییرات غلظت سرمی C-reactive-protein

پریودنتیت پیشرفته با التهاب سیستمیک گسترده در ارتباط است. از سوی دیگر C-reactive-protein به عنوان عامل واسطه ای که ارتباط بیماری پریودنتال را با برخی بیماری های سیستمیک نشان می دهد شناخته می شود. این عامل در پیش گویی حوادث قلبی- عروقی و مرگ ناشی از سکته های مغزی بر کلسترول برتری داشته است. مطالعات قبلی ارتباط بین پریودنتیت و افزایش غلظت سرمی C-reactive-protein را در جوامع مختلف نشان داده اند. این پژوهش به مقایسه تاثیر جراحی پریودنتال و درمان های معمول بر تغییرات C-reactive-protein در مبتلایان به پریودنتیت ژنرالیزه متوسط تا پیشرفته پرداخته است.
این کارآزمایی بالینی، در سال1387، بر روی80 فرد سالم از لحاظ سیستمیک با گستره سنی 37-28 سال که مبتلا به پریودنتیت ژنرالیزه متوسط تا پیشرفته بودند در 2 گروه مساوی انجام شد. یک گروه، تحت درمان معمول پریودنتال (جرم گیری) و گروه دیگر تحت درمان جراحی قرار گرفتند. پارامترهای پزشکی و پریودنتالی (C-reactive-protein، عمق پاکت، ازدست رفتگی استخوان و تحلیل استخوان) همه بیماران، قبل از درمان و 6 ماه پس از آن اندازه گیری شد. اطلاعات به وسیله نرم افزار 15 SPSSو با استفاده از آزمون های تی مستقل و تی زوج شده در سطح اطمینان 95 درصد مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
هر دو درمان پریودنتال و جراحی منجر به کاهش غلظت سرمی C-reactive-protein شد. درمان جراحی، تاثیر بیشتری در کاهش C-reactive-protein در مقایسه با درمان معمول داشت که البته اختلاف بین دو روش معنی دار نبود. درمان های پریودنتال، موجب کاهش معنی داری در عمق پاکت شد ولی کاهش در از دست دادن چسبندگی و تحلیل استخوان، معنی دار نبود.
به نظر می رسد درمان جراحی پریودنتال نسبت به روش های معمول، موجب کاهش بیشتری در غلظت سرمی C-reactive-protein می گردد که نیاز به بررسی های بیشتری دارد.