بررسی نقش و ارتباط برخی از عوامل توپوگرافی مؤثر بر پوشش گون در زاگرس مرکزی

در این تحقیق به بررسی ارتباط پوشش گیاهی گون با عوامل توپوگرافی مانند جهت جغرافیایی یا دامنه، شیب و طبقه ارتفاعی در زاگرس مرکزی پرداخته شده است. ابتدا منطقه به سه طبقه ارتفاعی و سه کلاس شیب تقسیم و چهار جهت جغرافیایی در آن تعیین گردید. پوشش گیاهی موجود با پیمایش صحرایی تعیین و اندازه گیری فاکتورهای پوشش به وسیله نوار و به روش سیستماتیک - تصادفی در تمامی دامنه ها، طبقات ارتفاعی و کلاس های شیب انجام شد. جهت مقایسه پارامترهای مختلف مربوط به طبقات شیب، ارتفاع و دامنه ها و بررسی وجود اختلاف معنی دار بین میانگین ها از قبیل تراکم، درصد پوشش گیاهی به ترتیب از روش آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون دانکن و از نرم افزار SPSS و Excel استفاده گردید. نتایج نشان داد که بیشترین و کمترین درصد پوشش گون به ترتیب در دامنه شرقی و غربی، در حالی که بیشترین و کمترین تراکم گون به ترتیب مربوط به دامنه شمالی و جنوبی است. طبقه ارتفاعی 2500-2300 و شیب های 50-30% و 30-20% بیشترین پوشش و تراکم گون را دارند و کمترین هر دو این فاکتورها مربوط به طبقه ارتفاعی 2500 متر به بالا و شیب 60-50 درصد است. آتش سوزی، تغییر کاربری اراضی مرتعی به زراعی در ارتفاعات پایین و وجود شیب های تند، برون زدگی سنگی، عمق کم خاک و وزش بادهای شدید در ارتفاعات بالا از دلایل کاهش پوشش و تراکم گون بوده اند.