ارزیابی استراتژیک الگوی توسعه شهرهای نفت خیز با تاکید بر ابعاد اقتصادی

شهرهای منبع پایه به ویژه شهرهای نفت خیز به دلیل بهره برداری های خام و وابستگی اقتصاد شهری به منابع تجدیدناپذیر، فرایند توسعه از الگویی ناپایدار در تبعیت می کنند؛ چرا که با افزایش احتمال اتمام ذخایر، ادامه حیات اجتماعی و اقتصادی آنها با چالش های جدی مواجه می شود. هدف این تحقیق، ارزیابی الگوی توسعه شهر دوگنبدان به عنوان نمونه ای از شهرهای نفتی است. در این تحقیق، ارزیابی بر اساس رویکرد استراتژیک و در پیوند با رویکرد توسعه پایدار شهری صورت خواهد گرفت و بر بعد اقتصادی و شاخص-های مربوطه تاکید خواهد شد. روش شناسی تحقیق، در دسته روش های توصیفی و تحلیلی قرار می گیرد که در آن از روش های پیمایشی مبتنی بر پرسشنامه و مصاحبه و ابزار تحلیلی SWOT به منظور شناسایی، طبقه بندی و تحلیل عوامل استراتژیک محیط درونی و بیرونی با مشارکت تیم تحقیق و کارشناسان و مسئولان محلی استفاده شده است. نتایج نشان می دهند که شهر دوگنبدان به عنوان شهری نفت خیز در راستای توسعه شهری از بعد اقتصادی با عوامل متنوع استراتژیک روبه روست و در اولویت بندی نهایی، نقاط ضعف و تهدیدها به مراتب قوی تر از نقاط قوت و فرصت های محیط بیرونی است.