بررسی تاثیر افزودن یک دوز اولیه ی میتومایسین داخل مثانه ای به دوره ی درمان تاخیری 6 هفته ای بیماران مبتلا به سرطان سطحی مثانه بر میزان و درجه ی عود تومور

تومورهای مثانه از شیوع بالایی برخوردارند و با وجود سطحی بودن اکثریت آن ها، میزان عودشان پس از عمل جراحی TURBT بالاست. درمان های داخل مثانه ای پس از TURBT از روش های غلبه بر عود است. هدف از اجرای این مطالعه تعیین تاثیر افزودن یک دوز اولیه ی میتومایسین داخل مثانه ای به دوره درمان تاخیری 6 هفته ای بیماران دارای سرطان سطحی مثانه بر میزان و درجه ی عود تومور در بیماران مراجعه کننده به بیمارستان های نور و الزهرای (س) اصفهان بود.
در این مطالعه ی آینده نگر، بیماران دارای تومور سطحی مثانه به صورت تصادفی انتخاب شده، در یکی از گروه های مورد یا شاهد قرار گرفتند. حجم نمونه برای هر گروه 18 بیمار بود. بیماران گروه مورد یک دوز میتومایسین C بلافاصله پس از TURBT دریافت کرده، سپس هر دو گروه تحت درمان تاخیری شش هفته ای قرار گرفتند. نتایج از نظر تعداد، زمان، درجه و مرحله ی عود با استفاده از آزمون های 2χ، Mann-Whitney و Independent-t تحلیل گردید.
بیماران گروه مورد 3/33 درصد و گروه شاهد 7/66 درصد دچار عود شدند (04/0 = P). از نظر درجه ی عود اختلاف دو گروه معنی دار بود (001/0 = P). میانگین تعداد دفعات عود در گروه مورد 78/0 ± 5/0 و در گروه شاهد 0/1 ± 1/1 بود (04/0 = P). مرحله ی تومور عود کننده نیز در گروه شاهد با نسبت بیشتری از نوع T1 بود که اختلاف معنی دار به نظر می رسید (006/0 = P) اما از نظر زمان عود، اختلاف بین گروه ها معنی دار نبود (09/0 = P) و متوسط زمان عود در گروه مورد 1/14 ± 5/12 و در گروه شاهد 7/3 ± 7/6 ماه بود. از نظر مشخصات تومور اولیه بین درجه ی آن ها در دو گروه تفاوت معنی دار مشاهده نشد (26/0 = P).
با توجه به کاهش تعداد، مرحله و درجه ی عود در گروه مورد، تاثیر مثبت میتومایسین بلافاصله پس از TURBT واضح است. مطالعات با تعداد بیمار و طول دوره ی پی گیری بیشتر جهت بررسی عودهای دیررس لازم است.