تعیین یافته های بالینی و پاراکلینیکی حوادث عروق مغز در کودکان بستریی شده در بیمارستان مرکز طبی کودکان در سال های 1372 تا 1382

سکته مغزی، یک تشخیص بالینی است که بیماری عروق مغز را مطرح می کند. تعریف سکته معزی عبارت از هر حادثه عروق مغز که ایجاد نقیصه عصبی موضعی نماید و بیش از 24 ساعت طول بکشد. با توجه به اینکه این بیماری عوارض شدید و اغلب غیر قابل برگشت و عود قابل توجهی(10%) را در پی دارد، بر آن شدیم تا با بررسی یافته های بالینی و پاراکلینیکی این بیماران امکان شناسایی بهتر این بیماری و پیشگیری از وقوع آن را فراهم آوریم.
این مطالعه از نوع سری موارد به منظور بررسی پرونده های بیماران مبتلا به سکته مغزی مراجعه کننده به مرکز طبی کودکان دانشگاه علوم پزشکی تهران از سال 82-1372 انجام شد که 19 بیمار در این مطالعه مورد بررسی قرار گرفتند.
سن متوسط نمونه ها 72/5(801/3SD=) سال بود. در یافته های کلینیکی، همی پارزی شایع ترین(5/89%) عارضه بود. علایم حیاتی به جز در دو بیمار که تب خفیف و فشار خون بالا داشتند، نرمال بود. بیماری های قلبی مثل کاردیو مگالی، بیماری های عروقی، نقص قلبی مادرزادی و d-TGA فاکتورهای مستعدکننده شایع بودند. بر طبق گزارشات سی تی اسکن بیماران 6 نفر(6/31%) از بیماران دچار ایسکمیک عمقی، 5 نفر(3/21%) دچاراستروک ایسکمیک سطحی و 2 نفر(5/10%) مبتلا به استروک هموراژیک بودند. دو بیمار هم علایم استروک ایسکمیک سطحی و هم عمقی را داشتند. یکی از آنها مبتلا به سندرم Moyamoys و دیگری مبتلا به MELAS(Mitochondrial Encepholomyopaty Lactic Acidosis Syndrome)بود. آنمی خفیف نیز مهمترین تست غیر نرمال بود.
طبق نتایج این مطالعه بیماری های مادرزادی قلبی شایع ترین علت سکته مغزی در کودکان محسوب می شود. سکته مغزی در کودکان معمولا با تغییرات قابل توجه در علایم حیاتی همراه نیست و بیشتر از نوع ایسکمیک عمقی می باشد.