اثرات درمانی رالوکسیفن بر وضعیت اکسیداتیو بافت مغز و فرآیند یادگیری در رتهای با تخمدان برداشته شده

اثرات استروژن بر روی سیستم عصبی مرکزی همچنان مورد توجه است.
هدف ما بررسی اثرات Reloxifene بر روی فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان]سوپر اکسید آنزیم (SOD) و کاتالوز(CnT)[و سطح Malondialdehyde (MDA) در مغز هموژنیزه شده ی رت های ماده با تخمدان های برداشته شده و تاثیر آن بر فرآیندهای شناختی و یادگیری آن حیوانات بود.
تعداد 24 راس رت ماده از نوع Sprague Dawley به 3 گروه تقسیم شدند. سه هفته بعد از بیرون آوردن تخمدان،گروه کنترل (n=8) که تخمدان آن ها بیرون نیاورده شده بود، سالین فیزیولوژیکال به عنوان پلاسبو دریافت کردند. در اولین گروه مورد (n=8)، Raloxifene، به میزان 1mg/kg حل شده در محلول 1% CMC به صورت زیر جلدی تزریق گردید و دومین گروه رت های با تخمدان برداشته شده تنها 1mg/ kg از1% CMC به صورت زیر جلدی دریافت نمودند. تزریقات روزانه و به مدت 14 روز انجام و رفتارهای یادگیری رت ها، در قفس های مخصوص با تحریکات صوتی و الکتریکی اندازه گیری شد. پس از کشتن رت ها میزان آنزیم های آنتی اکسیدان در مغز هموژنیزه شده در هر 3 گروه با هم مقایسه گردید.
Raloxifene اثر مشخصی بر روی سطح MDA در بافت مغز داشت که نشان دهنده اثرات آن بر علیه پراکسیداسیون چربی در اواخر روزهای تمرینی بود. در مقایسه بخش های مختلف مغز، بیشترین فعالیت SOD و CAT در کورتکس و کمترین میزان در cerebellum مشاهده شد. همچنین این اثرات بر روی فرآیندهای شناختی و یادگیری مشخص بود.
درمان با Raloxifene ممکن است دارای اثرات پیش گیری کننده در مغز بر علیه استرس های اکسیداتیو و پراکسیداسیون چربی باشد.