بررسی جنایت تعقیب و آزار در پرتو وقایع اخیر بحرین

بحرین در فوریه و مارس 2011 شاهد حضور گسترده معترضانی بود که با تظاهرات خویش، خشم خود را نسبت به ساختار سیاسی و سیاست های تبعیض آمیز دولت آل خلیفه اظهار کردند. این اعتراضات که غالب آن ها از میان اکثریت شیعه مذهب بحرین برمی خیزد، سابقه دیرپایی در این کشور دارند و حداقل به دو دهه قبل بازمی گردند. با خروش موج ناآرامی ها در کشورهای شمال آفریقا نظیر مصر و لیبی و تونس، جنبش مردم بحرین نیز جان تازه ای گرفت و این بار در مقیاسی وسیع تر و به سرعت همه کشور و به ویژه پایتخت بحرین، شهر منامه، را در برگرفت. دولت بحرین که از اقلیت سنی مذهب است در پاسخ به این اعتراضات، به سرکوب گسترده معترضان و اعمال خشونت علیه آن ها پرداخته است. بازداشت های خودسرانه، شکنجه، محاکمات نظامی و قتل، از جمله اقداماتی هستند که نیروهای امنیتی بحرین در راستای این سیاست سرکوب مرتکب شده اند. برخی از این بدرفتاری ها همچنان در این کشور در حال وقوع هستند. این نوشتار ضمن ارائه تعریف «جنایت تعقیب و آزار» در حقوق بین الملل کیفری، درصدد اثبات این فرضیه است که با توجه به گزارش های ارگان های خبری و نهادهای حقوق بشری، رویدادهای بحرین می توانند آستانه وقوع این جنایت به عنوان یکی از مصادیق جنایت علیه بشریت را فراهم کنند.