مقایسه روش های پیل گریم و هاف برای تعیین الگوی توزیع زمانی بارش در ایستگاه سینوپتیک زابل

انتخاب بارش طراحی گامی مقدماتی در بیش تر روش های معمول برای برآورد سیلاب طراحی است. بارش طراحی که نتیجه آن در سیلاب طراحی می باشد دارای خصوصیاتی مانند توزیع زمانی بارندگی در مدت بارندگی است. در این پژوهش، برای تعیین الگوی توزیع زمانی بارش از داده های ایستگاه باران سنج ثبات در ایستگاه سینوپتیک شهرستان زابل استفاده شده و همه رگبارهای شدید هر ایستگاه در تداوم های 1، 2، 3، 6، 9، 12، 18 و 24 ساعته قرار گرفته است. روش کار پیل گریم مبتنی بر تجزیه رگبارها به چهار چارک و محاسبه درصد مقدار بارش در هر چارک و رتبه دهی به چارک ها بوده و سپس با میانگین گیری رتبه ها در هر چارک رتبه شاخص مشخص و در نهایت الگوی نهایی هر تداوم به دست می آید. به منظور ارزیابی آماری داده های توزیع با زمان دلخواه بعد از تشکیل جدول توافقی از آزمون کای اسکوئر استفاده شد. اساس روش هاف این است که در هر تداوم بر مبنای این که بیش ترین مقدار بارش در کدام چارک اتفاق افتاده، رگبارهای چارک اولی، دومی، سومی و چهارمی مشخص و منحنی های مربوطه با احتمال های 90-10 درصد ترسیم می گردد. نتایج به دست آمده از مقایسه دو روش نشان می دهد که: روش پیل گریم ساده و گویاتر از روش هاف بوده و در صورت دسترسی به داده های مناسب در عین سادگی از دقت مناسبی هم برخوردار می باشد. مقایسه الگوی زمانی روش پیل گریم و منحنی احتمال 50 درصد روش هاف نشان می دهد که نتایج این دو روش در هر توزیع دارای الگوی یکسان می باشد. بهترین حالت برای رسم منحنی احتمالات روش هاف در هر تداوم این است که همه رگبارهای چارک اول، دوم، سوم و چهارم آن تداوم را با هم یک جا در نظر گرفت. که در این حالت منحنی های به دست آمده واضح تر و دقیق تر خواهند بود.