بهینه سازی چند موضوعی پوسته های استوانه ای با تقویت کننده های محیطی و طولی با استفاده از روش الگوریتم ژنتیک

در این مقاله روش الگوریتم ژنتیک برای بهینه سازی چند موضوعی پوسته های استوانه ای تقویت شده با تقویت کننده های محیطی (رینگ) و طولی (استرینگر) (به کار گرفته شد) و مقادیر حداکثر بارهای کمانش شعاعی و محوری به عنوان تابع هدف در نظر گرفته می شود. در حل تحلیلی از روش ریتز استفاده و اثر تقویت کننده ها به صورت المان های مجزا در نظر گرفته می شود. برای نشان دادن اثر بهینه سازی، چند مثال برای پوسته تقویت شده با شرایط مرزی تکیه گاه ساده حل شده است. اثر ضرایب وزنی تابع هدف و مرز مقادیر حداقل و حداکثر متغیر های طراحی بر حل بهینه بررسی شد. نتایج بررسی ها نشان می دهند که بهینه سازی بشدت تحت تاثیر مقادیر ضرایب وزنی تابع هدف می باشد. همچنین با انتخاب مناسب پارامترهای هندسی تقویت کننده ها و چگونگی توزیع آنها در طول پوسته افزایش قابل توجهی در بار کمانش شعاعی و محوری می توان دست یافت.