بررسی تاثیر تغییر مقیاس شبکه ای مدل سطح جفت شده با مدل منطقهای RegCM بر شبیه سازی دمای سطح زمین و بارش روی ایران

روش های پارامتره نمودن اثر نا همگونی های سطح را می توان به دو روش پیوسته (با استفاده از تابع چگالی احتمال) و گسسته تقسیم کرد. با توجه به ویژگی های خاص پارامتره نمودن گسسته، این روش بیشتر مورد استفاده مدلهای عددی قرار گرفته است. طراحان مدل پیش بینی وضع هوای منطقه ای RegCM نیز که تا پیش از این از طرحواره تبادل جو - زیست کره (BATS) جهت مدل کردن برهمکنش جو - سطح زمین بهره می جستند، اکنون با توجه به اهمیت وارد کردن فرایندهای زیرشبکه ای خصوصا در نزدیکی سطح زمین از طرحواره بهبود یافته SUB-BATS که بر مبنای پارامتره نمودن اثر نا همگونی های سطح به شیوه گسسته می باشد، استفاده می کنند. در این مقاله با تحلیل خروجی مدل RegCM جفت شده با BATS در دو حالت، با و بدون وارد کردن اثرات زیر شبکه ای سطح، نقش ناهمگونی سطح بر شبیه سازی مدل RegCM بر روی ایران مورد بررسی قرار می گیرد. تحلیل نتایج شبیه سازی نشان می دهد که به طور کلی مدل RegCM در شبیه سازی دما، چه در اجرای مرجع و چه در اجرای زیرشبکه ای موفق عمل می کند. با توجه به پارامتره نمودن دمایی طرحواره SUB-BATS، نمایش میدان دمای سطح زمین در اجرای زیرشبکه ای تاحدودی بهبود می یابد.