بررسی توزیع فراوانی ناروانی گفتار در کودکان پایه دوم دبستان مدارس شهری شهرستان اهواز

ناروانی از شایع ترین اختلالات گفتار و زبان در بین کودکان است. هر گونه اختلال در تداوم، سرعت در تولید، برنامه ریزی ریتم گفتار و یا ترکیبی از این عوامل باعث ایجاد پدیده ای به نام ناروانی خواهد شد. علت-شناسی این اختلال، نامشخص و بسیار پیچیده است. هدف از نگارش این مقاله، بررسی شیوع ناروانی در کودکان پایه دوم دبستان شهرستان اهواز است.
این پژوهش به شکل توصیفی - مقطعی بوده و در سال 1388 اجرا شده است که در آن، تعداد 200 نفر کودک 8 ساله (دوم دبستان) به روش تصادفی ساده، انتخاب شدند و از طریق خواندن متن، گفتار خودانگیخته و گفتار توصیفی مورد بررسی قرار گرفتند. سپس داده های به دست آمده، از طریق نرم افزار آماری SPSS، شاخص های توصیفی و آزمون تی مستقل، مورد بررسی قرار گرفتند.
از تعداد کل نمونه ها (200 نفر)، 100 نفر پسر و 100 نفر دختر بودند. نتایج به دست آمده نشان داد که میزان ناروانی در کل نمونه ها، 5/4 درصد است. همچنین میزان اختلال لکنت، درصد مشابهی را نشان داد و در هیچ کدام از نمونه ها اختلال پریشان گویی مشاهده نشد. میزان ناروانی در جنس مذکر 5 درصد و در جنس مونث 4 درصد به دست آمد.
نتیجه به دست آمده از این پژوهش(5/4 درصد ناروانی در کل نمونه) با نتایج به دست آمده از پژوهش شیرخوارگاه آمنه در سال 1380 در شهر تهران و پژوهش من- سون در سال 2000 در کشور دانمارک، همخوانی دارد.