بافت شناسی و مکان یابی ایمنیایی سلول های یونوسیت در آبشش بچه ماهی هامور معمولی Epinephelus coioides

به منظور مطالعه بافت شناسی آبشش نمونه های مورد نظر پس از تهیه در فیکساتیو بوئن فیکس شده و بعد از آبگیری در اتانول، پارافینه شدند. در مرحله بعدی برش هایی از بلوک ها به ضخامت 5 میکرون تهیه شد و برای مطالعه بافت شناسی از رنگ آمیزی H&E استفاده گردید. آنگاه فتومیکروگراف های لازم با استفاده از ده میدان میکروسکوپی نوری آماده گردید. همچنین به منظور تعیین محل سلول های یونوسیت آبشش بچه ماهی هامور معمولی از روش مکان یابی ایمنیایی این آنزیم استفاده شد. به علاوه پس از انجام مراحل آماده سازی برای مطالعات ایمونوهیستوشیمی نیز از آنتی بادی های اولیه (IgGα5) و ثانویه (FITC) استفاده شد. سرانجام به منظور مشاهده سلول های یونوسیت از میکروسکپ نوری فلوئورسنت با فیلترهای 490450 نانومتر استفاده شد. در مطالعات ایمونوهیستوشیمی، سلول های یونوسیت به واسطه داشتن مقادیر زیادی از آنزیم Na+، K+- ATPase در غشاء قاعده ای جانبی خود به دلیل شدت انتشار نور بیشتر قابل شناسایی توسط ایمونوهیستوشیمی آنزیم بودند و مکان قرارگیری آنها در ناحیه قاعده و فضای بین تیغه ها مشخص گردید. بنابراین در آبشش ماهی هامور معمولی (E. coioides) سلول های یونوسیت را می توان به روش ایمنیایی مکان یابی کرد. با توجه به یافته های این تحقیق که نشان دهنده ی حضور آنزیم Na+، K+- ATPase در غشاء قاعده ای جانبی یونوسیت ها است، می توان نتیجه گرفت که سلول های یونوسیت در فرآیند تنظیم اسمزی مشارکت فعالانه ای دارند.