اثر محلول پاشی کلسیم، روی، بور و زمان برداشت بر فعالیت آنزیم پلی فنل اکسیداز در میوه دو رقم گلابی آسیایی در زمان انبارداری

اثر محلول پاشی با عناصر کلسیم، روی و بور (غلظت پنج گرم در لیتر) و مخلوط آن ها و همچنین دو تاریخ برداشت (20 مرداد و پنج شهریور ماه سال 1385) بر بازدارندگی فعالیت آنزیم پلی فنل اکسیداز در زمان برداشت و در طول دوره انبارداری دو رقم گلابی آسیایی به نام های ‘KS9’ و ‘KS13’ در باغ تحقیقاتی دانشگاه تربیت مدرس بررسی شد. نتایج نشان داد فعالیت آنزیم پلی فنل اکسیداز از زمان برداشت تا سه ماه پس از برداشت افزایش و سپس کاهش یافت. در میوه های تیمار شده با عناصر غذایی، فعالیت پلی فنل اکسیداز هر دو رقم گلابی در زمان برداشت و انبارداری به طور معنی داری کمتر از میوه های شاهد بود (01/0 P<). فعالیت آنزیم در زمان برداشت (20 مرداد ماه) در میوه های ارقام ‘KS9’ و ‘KS13’ به ترتیب 256 (شاهد)، 212 (کلسیم)، 163 (روی)، 171 (بور) و 112 (مخلوط سه عنصر) و همچنین 286 (شاهد)، 240 (کلسیم)، 184 (روی)، 193 (بور) و 136 (مخلوط سه عنصر) واحد آنزیم در دقیقه در 100 گرم وزن تر میوه بود. فعالیت پلی فنل اکسیداز در میوه های زود برداشت شده (در تاریخ 20 مرداد) از زمان برداشت تا پایان دوره انبارداری کمتر از میوه های دیر برداشت شده (در تاریخ پنج شهریور) بود. باتوجه به این نتایج محلول پاشی با مخلوط کلسیم، روی و بور و برداشت زودهنگام میوه بر کاهش عارضه قهوه ای شدن داخلی و افزایش عمر انباری میوه موثر است.