پیری سلولی و بیوتکنولوژی

Senescence فرآیند بدتر شدن همراه با پیری است. پیری در سطوح مختلف بافت و اندام، سلول و مولکول بروز می کند. عوامل متعددی در بروز پیری نقش دارند که شامل زمینه ژنتیکی، میزان تولید رادیکال های آزاد، میزان فعالیت آنزیم تلومراز، محدودیت غذایی، تولید محصولات زائد، متیلاسیون DNA، گلیکاسیون، استرس، جهش های میتوکندریایی، تخریب و ترمیم DNA، میان کنش DNA-پروتئین و غیره است که در علمی به نام Gerantology جداگانه مورد مطالعه قرار می گیرند. استراتژی عمده ایجاد پیری در مخمر و جانوران پیام رسانی انسولین، جریان متابولیسمی، پایداری ژنومی، فعالیت تلومراز، تخریب و ترمیم DNA، هیستون استیلازها، هیستون داستیلازها و رادیکال های آزاد است، اما در گیاهان فیتوهورمون ها، ماشین فتوسنتزی و تخریب پروتئین در ایجاد پیری نقش اصلی دارند. بیماری های مرتبط با سن مانند آرتریت روماتوئید، سرطان ها، ناهنجاری های عصبی و افتادگی پوست، هزینه ای است که ما برای زندگی طولانی مدت باید بپردازیم. امروزه بیوتکنولوژی در ارتباط با پیری سلولی و مبارزه با بیماری های ناشی از سن در 2 زمینه به انسان کمک می کند: 1) شناسایی کاهش روند پیری و افزایش طول عمر سالم. اهداف دارویی شامل پروتئین های تحریک کننده و مهارکننده آپوپتوزیس، واکسن های ضد عوامل عفونی و سرطان ها، پروتئین های نوترکیب و هورمون درمانی، مهار کننده های آنزیم های موثر در التهاب، تولید سلول، بافت و حتی اندام، پروتئین های اسکلت سلولی، فعالیت ژن های موثر در افزایش و کاهش طول عمر و غیره است. 2) ایجاد روند پیری و مرگ در سلول های بدخیم، سرطانی و عفونی و ردیابی درمان. اهداف دارویی شامل پتانسیل غشاء و پروتئین های میتوکندری، فعالیت آنزیم تلومراز، پروتئین های مهار کننده و تحریک کننده آپوپتوزیس و غیره است. برای انجام موارد فوق بیوتکنولوژی خود به روش ها و تکنیک هایی نظیر RNAi، Drug Delivery techniques، Nano materials، DNA vaccines، Recombinant antibody Hormone therapy، Cell therapy، Gene therapy و Tissue engineering وابسته است