بررسی نقش رسپتورهای اپیوئیدی در تغییرات گلوکز خون موش های بالب سی تیمار شده با مورفین

مورفین یکی از مشتقات آلکالوئیدهای موجود در تریاک می باشد. گزارش های متناقضی دال بر اثرات مورفین بر روی قند خون وجود دارد. هدف از این پژوهش، بررسی نقش گیرنده های اپیوئیدی دخیل در تغییرات گلوکز خون موش های بالب سی تیمار شده با مورفین می‎باشد.
این تحقیق تجربی بر روی 8 گروه موش نر نژاد بالب سی (6=n) انجام گرفت که به گروه اول مورفین، گروه دوم نالوکسان به همراه مورفین، گروه سوم نالتریندول به همراه مورفین، گروه چهارم نوربینالتورفیمین به همراه مورفین، گروه پنجم CTOP (D-phe-cys- Tyr- D- Trp- orn- Thr- pen- Thr- NH2) به همراه مورفین، گروه ششم سالین، گروه هفتم سالین به همراه سالین و گروه هشتم سالین به همراه مورفین تزریق شد. نمونه های خونی از سینوس چشمی در زمان های صفر، 1، 2 و 3 ساعت پس از تزریق گرفته شد. میزان گلوکز خون به روش آنزیمی سنجیده شد و آنالیز آماری با استفاده از نرم افزار SPSS انجام گرفت.
تزریق مورفین سبب کاهش قند خون نسبت به گروه کنترل پس از تزریق شد و این کاهش قند خون توسط نالوکسان در مقایسه با گروه مورفین جبران گردید. کاربرد نالتریندول توانست کاهش قند خون ایجاد شده توسط مورفین را نسبت به گروه کنترل مهار نماید در حالی که CTOP و نوربینالتورفیمین قادر به انجام این امر نبودند.
با توجه به اینکه نالتریندول توانست کاهش قند خون ایجاد شده توسط مورفین را جبران نماید، این احتمال وجود دارد که کاهش قند خون ناشی از مورفین از طریق گیرنده های اپیوئیدی دلتا انجام شده باشد.