بررسی همبستگی بین GCS و BIS در بیماران مبتلا به آسیب مغزی خفیف و متوسط ناشی از تروما

پایش سطح هوشیاری بیماران مبتلا به آسیب مغزی ناشی از تروما نقش مهمی در مراقبت، درمان و تعیین پیش آگهی آنان دارد. در حال حاضر GCS رایج ترین ابزار اندازه گیری سطح هوشیاری به حساب می آید که در برخی موارد کارآیی آن مورد نقد قرار گرفته است. لذا این مطالعه با هدف بررسی همبستگی بین GCS با BIS که یک ابزار جدید برای بررسی سطح هوشیاری بیماران تحت بیهوشی و مبتلایان به آسیب مغزی ناشی از تروما است انجام گرفت.
در این مطالعه توصیفی – همبستگی 47 بیمار بستری در بخش های مراقبت ویژه بیمارستان شهید محمدی بندرعباس به روش نمونه گیری آسان وارد مطالعه شدند. اندازه های مربوط به GCS هر ساعت یک بار و اندازه های مربوط به BIS هر 15 دقیقه یک بار و به مدت شش ساعت اندازه گیری شد. برای تعیین همبستگی بین نمرات از آزمون پیرسون استفاده شد.
در این مطالعه 40 مرد و هفت زن شرکت داشتند. بیشترین علت آسیب مغزی ناشی از تروما، تصادفات جاده ای (83درصد) و رایج ترین عارضه ناشی از آن آسیب منتشر آکسونی (34درصد) بود. آزمون آماری نشان داد که رابطه معنی داری بین نمرات GCS و BIS وجود دارد (14./. = p، 36/0= r). معادله خط رگرسیون نیز برای دو متغیر رسم شد.
با وجود معنی دار بودن همبستگی بین نمرات GCS و BIS، ضریب همبستگی و ضریب تعیین بدست آمده در این مطالعه کم بود. همچنین تغییرپذیری نمرات BIS به ازی هر مقدار مشخص از GCS ارزش این وسیله را در پایش سطح هوشیاری بیماران دچار آسیب مغزی ناشی از ضربه با مشکل مواجه می کند.