معامله اقرار در پلیس ایران

کشف جرم در نظر پلیس و عامه مردم زمانی است که متهم یا مظنون به ارتکاب جرم، توسط پلیس دستگیر و به بزه انتسابی اقرار و اعتراف نماید. این سنت و عرف جاری در نهاد پلیس باعث می شود تا دست اندرکاران پلیس در راستای ارتقای آمار کشفیات پلیسی، جلب توجه افکار عمومی و نشان دادن میزان کارایی خود، اقدام به مظنون گیری و افزایش آمار دستگیری خود در سطح جامعه نموده و با توسل به شیوه های مختلف، اخذ اقرار و اعتراف، آنان را در راس ماموریت های خود قرار دهند. علاوه بر بازجویی و مصاحبه که از روش های سنتی پلیس جهت اخذ اقرار و اعتراف از متهم و مظنون به ارتکاب جرم می باشد، معامله ی اقرار نیز از دیگر طرق پلیس در این راستاست، که طی آن پلیس برخی کشورها در جرائم کوچک با متهم وارد معامله شده و به وی پیشنهاد می کند، چنانچه یک اتهام را بپذیرد از اتهامات دیگر او چشم پوشی می شود. در پلیس ایران نیز می توان از موردی مشابه «معامله اقرار» یاد کرد که خواسته یا ناخواسته از جانب افسران پلیس در پرونده های کیفری مورد استفاده قرار می گیرد.
در این مقاله سعی شده است ضمن تبیین مفهوم معامله اقرار، چگونگی اعمال و اجرای این شیوه و نیز عوامل موثر بر گرایش به آن در پلیس ایران و در نهایت چالش های آن با حقوق داخلی مورد بررسی قرار گیرد.