پاتریک نوایی در جستجوی جوهر عرفانی در ایران زمین

ایران، کشور اسلامی ما که تاریخ مذهبی چندین هزارساله دارد همواره در جستجوی حقیقت مطلق بوده در حالی که در طول دوره زندگی پربارش اذهان کاوشگری هم چون شاعران صوفی را در خود جای داده که به وجود موجودی برین که خالق همه موجودات است پی برده اند و این، آنها را به داشتن نگرشی عرفانی در مورد هر چیزی که در محیط خود نظاره می کنند بر انگیخته تا جایی که از این دنیای مادی جدا شده و به معنویت پیوسته اند. بعضی از شاعران ایرانی که معمولا به دنبال راهی بوده اند تا تجربیات عرفانی خود را عرضه کنند، از جایگاه چشمگیری در این راه برخوردارند. افتخار بزرگی برای ما خواهد بود اگر بگوییم که پاتریک نوایی شاعر معاصر فرانسوی که فرزند زوجی فرانسوی ایرانی است و عاشق فرهنگ و تمدن ایران است، در این راه قدم گذاشته در حالی که جوهر عرفان را در زمین ایران چشیده است. حضور ادب و هنر، اسطوره، مذهب، آداب و سنن و بالاخره فرهنگ و تمدن ایرانی در آثار نوایی، قطعا شناخت و علاقه نسبتا عمیق شاعر را نسبت به ایران زمین به اثبات می رساند و به ما می فهماند که ایران قسمت اعظمی از زندگیش را تشکیل می دهد و روحش که او را به الهام پذیری از این کشور برمی انگیزد، کاملا با ایران در آمیخته و برایش زندگیی آرمانی و عرفانی فراهم می آورد. بنابراین می توان گفت که مسیری عرفانی در زمین ایران برایش گشوده می شود.