مهم ترین عوامل و دوره های ورود واژگان قرضی در زبان فارسی و طبقه بندی معنایی آنها

زبان در هر جامعه ای با توجه به شرایط زندگی بشر در طول تاریخ، دستخوش تغییرات بوده است که مهم ترین و مشهود ترین آنها فرایند قرض گیری واژگانی ((Lexical Borrowing می باشد. زبان فارسی نیز از این امر مستثنی نبوده است؛ سرزمین ایران به خاطر موقعیت مهم جغرافیایی که شاهراه تجاری در قرن های متمادی بوده است همیشه مورد توجه اقوام و ملل گوناگون بوده است که تلاش می نمودند تا از طریق سلطه نظامی، نفوذ سیاسی، حضور مذهبی و ارتباط علمی فرهنگی از این شرایط مهم استراتژیک بهره ببرند. این عوامل در نخستین لحظات برخورد با جامعه ایرانی راه را برای هجوم واژگان بیگانه هموار می نمود. به طوری که امروز شاهد بیش از 60 درصد واژگان قرضی و مشتقات آنها در گنجینه واژگانی زبان فارسی هستیم. در این مقاله تلاش شده است با مطالعه ای تاریخی ادبی از منظر زبان شناسی به مهم ترین عوامل ورود «وام واژه ها» در زبان فارسی پرداخته و در گامی دیگر با ذکر نمونه هایی به طبقه بندی آنها از نظر معنایی پرداخته شود.
مهم ترین منابع شناسایی واژگان قرضی در این مقاله «لغت نامه دهخدا» و «فرهنگ معین» بوده است و برای تایید مبدا ریشه لغات به برخی از فرهنگ های واژگانی آن زبان ها نیز مراجعه شده است.