ارتباط خودکارآمدی و رفتارهای بهداشتی اعضای هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی گیلان

رفتارهای بهداشتی نقش مهمی در سلامت افراد دارند و خودکارآمدی یکی از عوامل موثر در رفتار می باشدکه نشانگر قضاوت فرد در مورد توانایی در انجام عملی مشخص است. این مطالعه با هدف تعیین ارتباط خودکارآمدی و رفتارهای بهداشتی اعضای هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی گیلان انجام شد. در این مطالعه توصیفی همبستگی، 203 نفر از اعضای هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی گیلان بصورت سرشماری شرکت کردند. داده های مربوط به خودکارآمدی و رفتارهای بهداشتی به ترتیب به وسیله نسخه تعدیل شده پرسشنامه های SRAHPS و ΙΙ HPLP جمع آوری شد. داده ها با استفاده از روش های آمار توصیفی و استنباطی و از طریق SPSS تحلیل شد.
اعضای هیئت علمی 1/84 درصد نمره خودکارآمدی و 9/65 درصد نمره رفتارهای بهداشتی را کسب نمودند. بین رفتارهای بهداشتی و خودکارآمدی ارتباط معنی دار مستقیم وجود داشت (0001/0 = P) و ارتباط متغیرهای اصلی با جنس، سن، مدرک تحصیلی، وضعیت تاهل، تعداد فرزندان، درآمد، رتبه علمی و عدم سابقه بیماری مزمن معنادار بود (0001/0 = P). نتیجه گیری کلی: با توجه به ارتباط خودکارآمدی و رفتارهای بهداشتی، استفاده از روش های تقویت خودکارآمدی اعضاء هیئت علمی از طریق آموزش قابل توصیه است.