طراحی چارچوبی برای عوامل موثر بر گرایش دانشجویان مجازی به یادگیری الکترونیکی و سنجش آن

به منظور گسترش استفاده از رسانه های نوین در آموزش عالی و بهره مندی از مزایای آن، بررسی عوامل موثر بر گرایش دانشجویان به یادگیری الکترونیکی ضروری است. در این مقاله با بررسی پژوهشهای پیشین و نظرخواهی از خبرگان، چارچوبی برای عوامل موثر بر گرایش دانشجویان مجازی به یادگیری الکترونیکی شناسایی و طراحی شده است. بر اساس این چارچوب چهار بعد اصلی شامل عوامل فردی، محیطی، رسانه و محتواست. در این پژوهش متغیرهای موجود در چارچوب در دانشگاه های دارای آموزش الکترونیکی در شهر تهران سنجش شده است. برای این منظور پرسشنامه ای طراحی و میان دانشجویان دانشگاه های امیرکبیر، تربیت مدرس، خواجه نصیرالدین طوسی و شهید بهشتی، که دوره های آموزش الکترونیکی را اجرا می کنند، توزیع شده است. پس از جمع آوری و تحلیل داده ها، نتایج نشان داد که عوامل فردی در بهترین شرایط و عوامل رسانه در پایین ترین وضعیت قرار دارند. در پایان، بر اساس نتایج، پیشنهادهایی درباره وضعیت آموزش الکترونیکی دانشگاه های مورد بررسی بیان شده است.