بررسی غلظت گاز رادن در خانه های مسکونی تبریز

استنشاق گاز رادن و ذرات حاصل از استحاله آن یکی از عوامل سرطان دستگاه تنفسی می باشد، وجود رادیوم رادیواکتیو در مصالح ساختمانی بکار رفته در ساختمان و استحاله آن به گاز رادن باعث افزایش غلظت این گاز در خا نه های مسکونی می شود. با توجه به این موضوع اندازه گیری غلظت این گاز در هوای محیط های بسته از اهمیت ویژه ای برخوردار است. در این مطالعه، غلظت گاز رادن در خانه های مسکونی تبریز اندازه گیری شده است.
در این پژوهش تعداد 196 دستگاه دزیمتر گاز رادن به مدت 6 ماه در طبقات مختلف منازل مسکونی قرار داده شد و پس از آن با روش خورش الکتروشیمیایی میانگین تعداد ردپاها در پلیمرها محاسبه و از طریق آن غلظت گاز رادن در هوای این منازل تعیین گردید. جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات از روش آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی استفاده گردید.
بر اساس یافته های این مطالعه میانگین گاز رادن به ترتیب در ساختمان های بتونی 16 ±25، آجری 16±29 و در ساختمان های با مصالح خشت و گل 40 ±70 بکرل بر متر مکعب بوده است. میانگین غلظت این گاز در منازل مسکونی تبریز 25 ±39 بکرل در هر متر مکعب هوا محاسبه گردید، که دز موثر آن برای ریه ها 97/0 میلی سیورت می باشد.
یافته های این مطالعه و مقایسه آن ها با مقادیر اندازه گیری شده در سایر مناطق نشان می دهد که شهرستان تبریز جزء مناطق با پرتوزایی طبیعی محسوب می شود.