مقایسه تاثیر تمرین در آب و بیرون آب بر تعادل ایستا و پویای مردان سالمند سالم

مطالعه حاضر به منظور مقایسه تاثیر تمرین در آب و بیرون آب بر کنترل تعادل مردان سالمند سالم انجام شد.
این مطالعه یک تحقیق نیمه تجربی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با دو گروه مداخله تمرینی و یک گروه کنترل بود، که در آن 40 مرد سالمند سالم بالای 65 سال به صورت تصادفی به سه گروه تمرین در آب (13 نفر)، تمرین در بیرون آب (12 نفر) و کنترل (15 نفر) تقسیم شدند. دو گروه تمرین در آب و بیرون آب هر کدام به مدت 6 هفته، هر هفته سه جلسه و هر جلسه به مدت 60 دقیقه، در تمرینات مشابه در دو محیط آب و بیرون آب شرکت کردند، به گروه کنترل هیچ گونه تمرین خاصی داده نشد، به آن‎ها توصیه شد فقط فعالیت های معمولی روزانه خود را انجام دهند. تغییرات در تعادل ایستا و پویای آزمودنی ها، قبل و بعد از دوره تمرین، به وسیله آزمون های ستاره و شارپند رومبرگ اندازه گیری شد. تجزیه و تحلیل آماری، با استفاده از آزمون‎های آماری مناسب در سطح معنی داری 05/0< p با استفاده از نرم افزار SPSS (نسخه 16)انجام شد.
نتایج تحقیق نشان داد که اعمال برنامه‎ی تمرین در محیط آب و بیرون آب می‎تواند باعث بهبود تعادل ایستا (005/0=p) و پویا (0=p) در مردان سالمند ‎شود. همچنین نتایج حاکی از تفاوت معنی‎داری بین داده های پس‎آزمون، آزمودنی های گروه تمرین در آب و بیرون آب با گروه کنترل در آزمون های تعادل ایستا و پویا بود (05/0P<). اما تفاوت معنی‎داری بین نمرات پیش آزمون و پس آزمون گروه کنترل مشاهده نشد (05/0> p). همچنین تفاوت معنی‎داری بین دو گروه تمرین در آب و بیرون آب در آزمون های تعادل ایستا (5/0=p) و پویا (6/0=p) دیده نشد.
بر اساس یافته های این پژوهش، به کارگیری تمرینات در آب و بیرون آب ممکن است عاملی تاثیرگذار در بهبود تعادل ایستا و پویای سالمندان باشد و تفاوتی در استفاده از آن ها وجود ندارد. با وجود این، مطالعات بیشتری با حجم نمنه‎ی بالاتر و در گروه های مختلف سالمندان جهت تعیین این که ماندگاری تاثیرات کدام تمرینات بیشتر است، پیشنهاد می‎شود.