مقایسه اثربخشی تجویز پروفیلاکتیک ایبوپروفن و سولینداک بر کاهش درد پس از درمان

درمان اندودنتیک سبب ایجاد ترومای موضعی و التهاب متعاقب آن می شود، بنابراین درد و ناراحتی از عوارض جانبی معمول در درمان اندودنتیک است و از آن جا که یک رابطه مهم بین درد بعد از درمان اندو و قبل از درمان وجود دارد، مصرف یک داروی ضد التهاب غیراستروئیدی قبل از درمان کانال ریشه می تواند با روند التهابی قبل از اینکه شروع شود تداخل کند و در نتیجه باعث کاهش درد بعد از درمان کانال ریشه شود. بنابراین هدف از این مطالعه، مقایسه اثر بخشی تجویز پروفیلاکتیک ایبوپروفن و سولینداک (که هر دو از دسته داروهای ضدالتهابی غیر استروئیدی می باشند) و دارونما بر کنترل درد پس از درمان کانال ریشه بود. در این مطالعه کارآزمایی بالینی سه سوکور که به تصویب کمیته اخلاق منطقه ای رسیده است، تعداد 48 بیمار دارای دندان تک کانال زنده، انتخاب شدند. این دندان ها به طور مساوی به سه گروه A،B،C تقسیم بندی شدند و به هر گروه قبل از درمان یک کپسول داده شد که براساس کد مربوطه ممکن بود ایبوپروفن، سولینداک یا دارونما باشد، سپس درمان کانال ریشه به صورت استاندارد و توسط یک نفر (دندانپزشک عمومی) انجام شد. درد هر بیمار قبل از درمان 72و6،12،24،48 ساعت پس از درمان با معیار (VAS) ثبت شد. در نهایت نتایج این پی گیری جمع آوری شد و با کمک روش های آماری Chi-Squere و ANOVA مقایسه میانگین درد بین سه گروه انجام شد. در گروه سولینداک و ایبوپروفن، کاهش درد در تمام دوره های زمانی 72،48،24،12،6 ساعت پس از درمان نسبت به درد قبل از درمان و همچنین نسبت به پلاسبو مشاهده شد. اما در هیچ یک از این زمان ها تفاوت ها از نظر آماری معنی دار نبود. (05/0