تعیین شیوع آنتی بادی ضد سیتومگالوویروس و روبلا در خانم های با سقط مکرر خود به خودی در مقایسه با خانم های با زایمان طبیعی

سقط مکرر خود به خودی به علل مختلف می تواند رخ دهد، که از میان عوامل موثر در ایجاد آن، عوامل عفونت زای ویروسی نیز از شانس زیادی برخوردار می باشند. از میان عوامل ویروسی تاثیرگذار در ایجاد و یا تشدید شرایط سقط مکرر می توان بر اهمیت سیتومگالوویروس و ویروس سرخجه تاکید کرد. سیتومگالوویروس از عفونت های ویروسی است که در سقط های مکرر خود به خودی و مرگ جنینی موثر می باشد. همچنین اگر عفونت با ویروس سرخجه در دوران بارداری و به ویژه در سه ماهه ی اول حاملگی ایجاد شود باعث سقط جنین می گردد؛ بنابراین در این مطالعه میزان تاثیر ویروس های فوق در ایجاد و یا تشدید شرایط بروز سقط مکرر خود به خودی از طریق تعیین سابقه ی سرولوژیکی عفونت سیتومگالوویروس و ویروس سرخجه در خانم های دچار سقط مکرر خود به خودی در مقایسه با افراد دارای حاملگی نرمال شهرستان جهرم مورد بررسی قرار گرفت.
در یک مطالعه مورد – شاهدی 120 خانم باردار با علت سقط مکرر نامشخص و 120 خانم باردار که زایمان طبیعی داشتند، به عنوان گروه شاهد مورد بررسی قرار گرفتند. از تمامی افراد گروه شاهد و بیمار سرم گیری شد و آنتی بادی IgG ضد سیتومگالوویروس و ویروس سرخجه به روش الیزا اندازه گیری گردید.
در مطالعه حاضر، 94 نفر از 120 نفر گروه بیماران و 75 نفر از 120 نفر گروه شاهد از نظر وجود آنتی بادی IgG برعلیه سیتومگالوویروس مثبت بوده است. شیوع آنتی بادی بر علیه سیتومگالوویروس در گروه بیمار بیشتر از گروه شاهد بود (P=0.007;OR=2.17; 95%CI=1.18-4.00). همچنین 90 نفر از 120 نفر گروه بیماران و 65 نفر از 120 نفر گروه شاهد از نظر وجود آنتی بادی IgG ضد ویروس سرخجه مثبت بودند. شیوع آنتی بادی ضد ویروس سرخجه در گروه بیمار، بیشتر از گروه شاهد بود (P=0.00004;OR=3.00; 95%CI=1.69-5.33).) با توجه به شیوع بالای عفونت سیتومگالوویروس و ویروس سرخجه در جامعه و همچنین خانم های باردار در این تحقیق نیز تفاوت معنی داری بین میزان شیوع آنتی بادی ضد این دو ویروس در خانم های با سقط مکرر و افراد فاقد سابقه سقط مشاهده گردید. این موضوع که آیا آلودگی با سیتومگالوویروس و ویروس سرخجه می تواند باعث سقط مکرر شود، نیاز به انجام مطالعات تکمیلی در جمعیت های گسترده تر دارد.