اثر افزودنی های محرک رشد بر عملکرد جوجه های گوشتی چالش یافته با Escherichia coli

به منظور بررسی اثر آنتی بیوتیک، پروبیوتیک، پری بیوتیک و اسید آلی بر عملکرد، جمعیت کلی فرم های سکوم و وزن اندام های داخلی، 528 قطعه جوجه گوشتی نر سویه راس 308 یکروزه در 6 تیمار با 4 تکرار و 22 جوجه در هر تکرار تقسیم شدند. گروه های آزمایشی شامل: 1) شاهد (تغذیه شده با جیره پایه)؛ 2) پریمالاک (جیره شاهد+g/kg 9/0 پریمالاک)؛ 3) باکتوسل (جیره شاهد+g/kg 1/0 باکتوسل)؛ 4) ویرجینیامایسین (جیره شاهد+ppm 15/0 یرجینیامایسین)؛ 5) فرماکتو (جیره شاهد+g/kg 2 فرماکتو) و 6) فرمایسین (جیره شاهد+g/kg 2 فرمایسین) بودند. در روز 7 همه جوجه ها از طریق تلقیح درون چینه دان با mL 5/0 محلول PBS حاوی mL/ CFU107×1 مخلوط دو سرووار بیماری زای Escherichia coli (O2K12 و O78K80) چالش یافتند. جهت بازیابی سرووارهای چالش یافته 8 جوجه از هر گروه آزمایشی در روزهای 14، 28 و 42 به روش انسانی کشته و نمونه گیری از کبد، طحال و محتویات سکوم آنها به عمل آمده و وجود ژنهای stx1، stx2، eaeA و hlyA مورد شناسایی قرار گرفت.