نیازهای آموزشی زیتون کاران درخصوص بهسازی باغ های زیتون: طالعه موردی شهر رودبار

به منظور برنامه ریزی و تهیه و تدوین برنامه های آموزشی اثربخش منطبق با خواست و علاقه بزرگسالان، لازم است نیازهای این گروه به برنامه های آموزشی، از طریق فرایند نیازسنجی شناسایی گردد. جمع آوری اطلاعات از مخاطبین بالقوه و درگیر ساختن آن ها در فرایند تشخیص برنامه های آموزشی به طور عملی، احتمال اجرا نمودن برنامه های آموزشی مناسب و دستیابی به بروندادهای مورد نظر را افزایش می دهد. لذا این مقاله به دنبال سنجش و اولویت بندی نیازهای آموزشی باغداران زیتون شهر رودبار در رابطه با بهسازی باغ های زیتون است. اهداف اختصاصی تحقیق شامل شناسایی ویژگی های شخصی، اقتصادی و اجتماعی باغداران زیتون و نیاز آموزشی آن ها در زمینه بهسازی باغ های زیتون و تعیین ارتباط آن با نیازهای آموزشی آنان است. طرح تحقیق، از نوع توصیفی است که برای گردآوری اطلاعات مورد نیاز از پرسشنامه استفاده شد. جامعه آماری شامل باغدارانی است که حداقل دارای یک هکتار باغ زیتون معادل 200 اصله درخت زیتون در روستاهای دهستان مرکزی شهرستان رودبار است که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده 100 باغدار به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار تحقیق از لحاظ روایی ظاهری و محتوایی، بر اساس نظر10 نفر از متخصصین و صاحب نظران در رشته های باغبانی و ترویج تنظیم و برای تعیین اعتبار پرسشنامه نیز از روش آزمون مقدماتی استفاده شد که آلفا کرونباخ محاسبه شده (در کل 9/0) مبین اعتبار مناسب آن برای گردآوری داده ها بود. یافته های تحقیق نشان می دهد که سطح دانش باغدارانی که در کلاس-های آموزشی شرکت نموده اند بطور معنی داری بیشتر از باغدارانی است که در کلاس ها شرکت نکرده اند. افزایش در تماس با متخصصین(با 99 درصد اطمینان) و میزان مشارکت اجتماعی و سطح تحصیلات، منجر به کاهش نیازهای آموزشی می شود. افزون بر این، تحلیل رگرسیون نشان داد که با مدل آماری به دست آمده می توان از طریق متغیرهای مستقل، حدود 58 درصد تغییرات متغیر وابسته را تبین نمود.