اثرات سازماندهی تمرین با سطوح مختلف تداخل ضمنی در یادگیری سه نوع مهارت والیبال

در پژوهش حاضر، یادگیری سه مهارت والیبال با سه شرایط تمرینی (مسدود، تصادفی و سریالی) بررسی شد تا تاثیرات آن در سه مرحله اکتساب، یادداری و انتقال مشخص شود. شرکت کنندگان مبتدی 60 دانشجوی پسر (با میانگین سنی = 5/2 سال، انحراف معیار = 2/1) بودند که به صورت داوطلبانه انتخاب شدند و به طور تصادفی در سه گروه تمرینی مسدود، تصادفی و سریالی قرار گرفتند. پس از پیش آزمون، آزمودنی های هر گروه در مرحله اکتساب طی 9 جلسه سه مهارت پنجه، پاس با ساعد و سرویس چکشی را 378 بار (هر جلسه 42 تکرار از هر سه نوع مهارت و هر مهارت 14 تکرار) تمرین کردند. طی سه جلسه در مرحله تمرین 45 آزمون اکتساب به عمل آمد. متعاقب 48 و 72 ساعت بعد از آخرین جلسه تمرین، به ترتیب در 15 آزمون یادداری و انتقال شرکت کردند. تجزیه و تحلیل داده ها، مقایسه میانگین پیش آزمون و آزمون ها در مراحل اکتساب، یادداری و انتقال سه روش تمرینی به صورت جداگانه با استفاده از آنالیز واریانس (ANOVA) و آزمون تعقیبی (TUKEY) انجام پذیرفت. نتایج اختلاف معنی داری را در سطح اطمینان (001/0P<) در مراحل یادداری و انتقال به نفع روش های تمرینی تصادفی (با تداخل بیشتر) و سریالی (با تداخل متوسط) نسبت به روش مسدود (با تداخل کمتر) در هر سه مهارت نشان داد. بین دو روش تصادفی و سریالی در هیچیک از مراحل اکتساب، یادداری و انتقال، اختلاف معنی داری مشاهده نشد.