دانشمندان بزرگ اسلامی و ایرانی پایه گذاران و تدوین کنندگان منشور اخلاق پزشکی

دین مبین اسلام اهمیت ویژه ای برای نگهداری سلامت جسم و روح انسان قایل است و روایات متعددی در زمینه ی پزشکی و حفظ سلامتی از ائمه ی اطهار نقل شده است. در گذشته در کلیه ی کشورهای اسلامی تنها کسانی می توانستند به کسوت محترم پزشکی درآیند که در زمینه ی حکمت، الهیات، عرفان و منطق مطالعه و دست داشته و لقب حکیم را احراز کرده بودند.
داروپزشکان اسلامی بنیان گذاران اخلاق پزشکی در مشرق زمین بوده اند و خود نیز عامل به آن بوده و پیوسته در برخورد با بیماران به مبانی اخلاق پزشکی اسلامی توجه داشته و آن را به طور کامل رعایت می نموده اند. ابوبکر محمدبن ذکریای رازی در کتاب حاوی و منصوری، شیخ الرئیس ابوعلی سینا در قانون، ابوبکر احمد خوینی در هدایه المتعلمین و سید اسماعیل جرجانی در ذخیره ی خوارزمشاهی و سایر آثار پزشکی و عرفانی خود، به مبحث اخلاق در پزشکی توجه خاص مبذول داشته اند. در این مقاله مروری بر نظرات و آراء دانشمندان اسلامی در مورد اخلاق پزشکی خواهیم داشت.