بررسی استحکام باند برشی گلاس آینومرهای Conventional و Modified Resin بر سطوح مینا، عاج و سمان

با توجه به خصوصیات مناسب سمان گلاس آینومر و افزایش روزافزون استفاده از آنها در کارهای ترمیمی، مقایسهShear bond strength گلاس آینومر معمولی و تغییر یافته با رزین روی سطوح مینا، سمان و عاج لازم به نظر می رسد. هدف طرح، تعیین Shear bond strength گلاس آینومر معمولی و تغییر یافته با رزین روی سطوح مینا، سمان و عاج می باشد.

روش مطالعه تجربی و از نوع آزمایشگاهی است. 60 دندان مولرسالم جمع آوری و به 6 گروه تقسیم شدند. در گروه A و D مینا را 1 میلیمتر، در گروه B و E تا نمایان شدن عاج، دندان را تراشیده و در گروه C و F سطح سمان را آماده(Refresh) کردیم. در گروه B، A و C از گلاس آینومر معمولی و در گروه E، D و F از گلاس آینومر تغییر یافته با رزین استفاده شد. برای هر نمونه یک استوانه پلاستیکی به قطر mm2 و ارتفاع mm3 روی سطح مورد نظر، ثابت و توسط گلاس آینومر مربوطه پر گردید. در گروه E، D و F گلاس آینومر توسط دستگاه لایت کیور به مدت 40 ثانیه نوردهی شد. نمونه ها تحت نیروی برشی دستگاه اینسترون تا نقطه شکست بارگذاری و نیروی شکست هر نمونه ثبت شد. سپس داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS 16 آزمون آنالیز یکطرفه و LSD (05/0=P) تجزیه وتحلیل شدند.

میانگین استحکام باند برشی گروه های F تا A به ترتیب 50/23، 80/57، 30/27، 37/15، 77/14، 25/17 مگاپاسکال می باشد. اختلاف استحکام باند برشی بین گروه های E، D و F با گروه های A، B وC از نظر آماری معنادار بود.

استحکام برشی گلاس آینومر تقویت شده در هر سه سطح نسبت به گلاس آینومر معمولی بیشتر بود.