خوزیان پزشکانی از جندی شاپور

با مطالعه ی برخی کتاب های طبی قدیم همچون «الحاوی» رازی، «القانون» ابن سینا، «الجامع» ابن بیطار و «الصیدنه» بیرونی بارها با واژه های «خوز» و «خوزی» در عبارت های مختلف و با ساختارهای گوناگون روبرو می شویم. عبارت هایی مانند «قال الخوزی»، «قال الخوز»، «قالت الخوز»، «قال الخوز قاطبه»، «اجتمعت الخوز علی» و... دلالت بر فرد یا گروه و یا مکتبی خاص می کند که دیدگاه های خاصی در زمینه ی طب و داروسازی ارایه نموده است.
از شواهد بدست آمده، چنین به نظر می رسد که خوزیان پزشکانی از جندی شاپور بوده اند که همگام با دیگر جندی شاپوریان از دیرباز به فعالیت های علمی و تحقیقاتی در زمینه ی طب و داروسازی مشغول بوده و مکتب طبی مستقلی داشته اند. آن ها اقدام به ارایه ی دیدگاه های جمعی و یا انفرادی در کتاب های پزشکی خود می نمودند. نام برخی از کتاب های ایشان با عناوین «کناش الخوز»، «جامع الخوز» و «شوسماهی للخوز» در کتاب های پزشکی کهن آمده است.
در این تحقیق بر آنیم که با تکیه بر مستندات به دست آمده به معرفی خوزیان و جایگاه ارزشمند ایشان در عرصه ی پزشکی، در جندی شاپور بپردازیم.