مطالعه هیستومتریک و هیستوپاتولوژیک تاثیر عصاره هیدروالکلی دانه سویا بر بافت بیضه و محور هیپوفیز-گناد در موش صحرایی نر بالغ

مطالعات نشان می دهند فیتواستروژن های موجود در سویا می توانند بر سیستم تولید مثلی تاثیرگذار باشند. هدف از این تحقیق بررسی اثرات عصاره هیدروالکلی سویا بر بافت بیضه موش صحرایی نر و محور هیپوفیز-گناد بوده است.

در این مطالعه تجربی 40 سر موش صحرایی نر بالغ به صورت تصادفی به 5 گروه کنترل، گروه شم و گروه های تجربی 1،2 و 3 تقسیم شدند. حیوانات گروه های تجربی به مدت 48 روز عصاره سویا را با دوزهای 30، 60 و 120 میلی گرم بر کیلوگرم به صورت گاواژ دریافت کردند. گروه شم نیز حلال عصاره یعنی آب را در این مدت به صورت گاواژ دریافت نمود. گروه کنترل هیچ تیماری دریافت نکردند. قبل و بعد از آزمایش حیوانات وزن شدند. بعد از پایان دوره، حیوانات با اتر بیهوش شده وبا خونگیری از قلب غلظت هورمون های FSH، LH و تستوسترون اندازه گیری شد. بیضه های چپ و راست خارج شده و وزن آن ها اندازه گیری شد. سپس بیضه چپ هر حیوان جهت مطالعات هیستولوژیک و هیستومتریک مورد بررسی قرار گرفت.

تجویز عصاره هیدروالکلی سویا با دوزهای 30، 60 و 120 میلی گرم بر کیلوگرم اثر سوئی بر وزن بدن، ساختارگنادها و پارامترهای عملکردی بیضه و پارامترهای هیستومتریک نداشته است. تجویز عصاره با دوز mg/kg120 باعث کاهش معنی دار سطح LH پلاسما و کاهش طول اپی تلیوم ژرمینال و کاهش ضریب بازسازی شد (05/0p<). همچنین در بررسی های هیستولوژیک تاثیر سوئی بر بافت بیضه مشاهده نشد.

نتایج این تحقیق نشان می دهد استفاده از سویا در دوزهای متداول به کار رفته شده، اثر سوء قابل ملاحظه ای بر بافت بیضه و ترشح هورمون ها در موش صحرائی نر ندارد.