رژیم غذایی بچه ماهیان شبه شوریده از گونه های bleangerii Johnius و macrophthalamus Pennahia در آب های ساحلی استان خوزستان

به منظور بررسی تغذیه ی بچه ماهیان از گونه های bleangerii Johnius و macrophthalamus Pennahia نمونه برداری ماهیانه به مدت 10 ماه از اسفند 1385 تا آذر 1386 در سواحل استان خوزستان انجام شد و معده 87 عدد بچه ماهیان شبه شوریده از گونه ی Johnius bleangeriiو 75 عدد بچه ماهیان شبه شوریده از گونه ی macrophthalamus Pennahia بررسی شد که برای گونه ی Johnius bleangerii،4/26 درصد معده ها، خالی و 6/73 درصد معده ها، دارای غذا و برای گونه ی macrophthalamus Pennahia، 6/30 درصد معده ها، خالی و 4/69 درصد معده ها، دارای غذا بودند. گونه ی Johnius bleangerii، بیشترین درصد معده های خالی و در نتیجه کمترین درصد شدت تغذیه را در آذر ماه داشتند، و کمترین درصد معده های خالی و در نتیجه بیشترین درصد شدت تغذیه در ماه های شهریور و مرداد مشاهده شد. همچنین برای گونه ی macrophthalamus Pennahia، بیشترین درصد معده های خالی و در نتیجه کمترین درصد شدت تغذیه در ماه های آبان، آذر و فروردین و کمترین درصد معده های خالی و در نتیجه بیشترین درصد شدت تغذیه در شهریورماه مشاهده شد. در دو گونه ی مورد بررسی، مقدار درصد معده های خالی و شدت تغذیه در مناطق شرقی (بحرکان) و غربی (لیفه بوسیف) مقایسه گردید و تفاوت چندانی مشاهده نشد. در منطقه شرقی و غربی برای گونه ی Johnius bleangerii، قطعات بدن سخت پوستان، میگو، ماهی و خرچنگ براکیورا و بریوزوا غذای اصلی و بیشترین درصد ترکیب غذایی و دیاتومه، جلبک و اسپیکول اسفنج به عنوان غذای فرعی و کمترین درصد ترکیب غذایی شناخته شد. در منطقه شرقی و غربی برای گونه ی macrophthalamus Pennahia ماهی، میگوی کاریده، خرچنگ براکیورا و جلبک غذای اصلی و بیشترین درصد ترکیب غذایی و قطعات سخت پوست، دیاتومه، بریوزوا و اسپیکول اسفنج به عنوان غذای فرعی و کمترین درصد ترکیب غذایی شناخته شد.