بررسی کیفیت دیالیز در بیماران تحت همودیالیز با محلول بیکربنات

همودیالیز رایج ترین روش درمان جایگزین کلیه در ایران است. با انجام همودیالیز کافی و موثر می توان کیفیت زندگی بیمار را بهبود بخشید و از عوارض نارسایی کلیه کاست. همچنین بهبود کیفیت دیالیز، مهم ترین عامل در کاهش مرگ و میر مبتلایان به نارسایی های مزمن کلیه به شمار می رود. این مطالعه با هدف تعیین کیفیت دیالیز در بیماران تحت همودیالیز با محلول بیکربنات انجام یافته است.

این مطالعه توصیفی- تحلیلی مقطعی در مورد 50 بیمار همودیالیزی که بیش از 3 ماه بود که در بخش همودیالیز بیمارستان امام خمینی شهرستان ساری، تحت همودیالیز با محلول بیکربنات قرار می گرفتند و به روش نمونه گیری آسان انتخاب شده بودند، در خرداد ماه سال 1389 انجام گرفته است. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه محقق ساخته بود. کیفیت دیالیز با استفاده از فرمول KT/V و URR در نرم افزار مرکز مدیریت پیوند و بیماری های خاص تعیین گردید. جهت تجزیه و تحلیل یافته ها از آزمون های آماری (تی و کای دو) در نرم افزار آماری SPSS v.18 استفاده شد.

میانگین سنی نمونه ها 55/12±76/54 سال بود. میانگین شاخص KT/V معادل 26/0±92/0 و حاکی از این بود که 86% افراد کیفیت دیالیز نامناسب (2/1>kt/v) دارند. همچنین میانگین شاخص URR معادل 84/47% بود و 90% افراد (45 نفر) URR کم تر از حد مطلوب (65%) داشتند.

با توجه به کیفیت نامطلوب دیالیز در اکثر بیماران مورد مطالعه و همچنین پایین بودن شاخص های کیفیت همودیالیز از میزان استاندارد، پیشنهاد می شود ضمن ارزیابی کیفیت دیالیز بیماران به صورت دوره ای، مطالعات دیگری نیز جهت بررسی علل کیفیت نامطلوب همودیالیز و ارایه راه حل هایی جهت بهبود آن صورت گیرد.